บทที่ 5
1163 คำ
“คราวหน้าคราวหลังถ้าอยากให้คนหล่ออย่างฉันมาสร้างสีสันก็โทรไปเชิญดีๆ ก็ได้ มีอย่างที่ไหนให้ไอ้อีวานโผล่หัวไปตอนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม เสียอารมณ์ฉิบหาย”
เดนิคอฟรับการ์ดทั้งสองใบมาถือไว้ พลางหัวเราะร่วน ไม่ได้พลิกอ่านตัวอักษรด้านหลังการ์ด นั่นเป็นเพราะรู้ดีว่าตนเองเขียนขู่สองเสือไว้ว่าอย่างไร
‘ถ้าไม่มา เจอกระทืบจมดิน’
นี่คือถ้อยคำที่เขาข่มขู่ ซึ่งเขารู้ดีว่าสองเสือไม่ได้หวาดกลัวกับคำขู่ของเขาจนต้องทิ้งงานทุกอย่าง เพื่อมาพบเขาในวันนี้ แต่ไบรอันและเจคอบมาพบเขา เพราะความต้องการของเขา เช่นเดียวกัน หากสองเสือต้องการพบเขาในวันไหน เวลาใด แม้ติดงานสำคัญมากเพียงไร เดนิคอฟก็พร้อมทิ้งงานทุกอย่างเพื่อไปพบเพื่อนรักทั้งสองคนทันที
“ว่าเราสองคนเว่อร์ นั่งเฮลิคอปเตอร์มาสนามโซซิ นายก็เว่อร์ซะไม่มี นั่งเชียร์ธรรมดาๆ ไม่ได้ ต้องมีแชมเปญดื่มเคล้าอารมณ์ด้วย” เจคอบเหน็บเพื่อนรักเบาๆ
“แล้วจะดื่มไหม ไอ้คุณเจคอบ” เดนิคอฟแขวะกลับคืนบ้าง ก่อนจะทรุดกายลงนั่งบนเก้าอี้ใกล้ๆ เพื่อนรักทั้งสอง
เจคอบรับแชมเปญมาจากอีวาน กระดกลงคอรวดเดียวหมดแก้ว ก่อนจะตอบโต้กลั้วเสียงหัวเราะ
“อีโธ่…พูดแทงใจดำแค่นี้ทำเป็นหวงของ แต่อย่างว่าล่ะนะ ของฟรีใครๆ ก็ชอบ”
“ไอ้ตะกละ” เดนิคอฟด่าลอดไรฟัน
ทางด้านของไบรอันรับแก้วแชมเปญมาคลึงเล่น ก่อนจะเอ่ยออกมาลอยๆ ตามประสานักรัก “ถ้าได้สาวๆ มานวดไหล่ นวดบ่าด้วยก็คงดีไม่น้อย”
“เดี๋ยวคืนนี้ป๋าจัดให้”
เดนิคอฟยักคิ้วใส่ไบรอัน พร้อมเสมอสำหรับการทำตามความต้องการของบรรดาเทพบุตรนักรัก
“เออ…เดนิคอฟ นายจัดการเรื่องรุกกี้คนเก่าเรียบร้อยหรือยัง” เจคอบเอ่ยถามเมื่อฉุกคิดขึ้นมาได้ และวินาทีถัดมาก็ถูกไบรอันตุ้ยท้อง ถลึงตาใส่ พร้อมกับกระซิบด่าลอดไรฟัน
“เจคอบ นายจะถามทำซากอะไรวะ เดนิคอฟมันพยายามลืมๆ เรื่องนี้อยู่นะโว้ย”
เจคอบนิ่วหน้าเพราะจุกไปทั้งตัวกับการถูกซัดด้วยหมัดหนักๆ ของไบรอัน และเมื่อหันไปมองเดนิคอฟ ก็เห็นอีกฝ่ายขบกรามแน่นจนเห็นเส้นเลือด
“โทษทีว่ะพวก ฉันมันปากพล่อยไปหน่อย”
เดนิคอฟพยักหน้ารับ พยายามฝืนยิ้มให้กับเจคอบ “ไม่เป็นไรเพื่อน เรื่องมันผ่านมาหลายเดือนแล้ว ฉันลืมไปหมดแล้วล่ะ”
ปากบอกเพื่อนรักทั้งสองไปเช่นนั้น ทว่าในใจยังถูกรบกวนด้วยภาพที่เขาไม่อาจลืมได้ชั่วชีวิต
“การแข่งเริ่มแล้ว พวกนายช่วยลุ้นให้ทีมของฉันเข้าเส้นชัยด้วยนะโว้ย”
ไบรอันกับเจคอบมองสบตากัน รู้ว่าเดนิคอฟไม่ได้ ‘ลืม’ ดังเช่นที่ได้บอกออกมา และรู้ว่าเพื่อนรักกำลังเลี่ยง ไม่พูดถึงเรื่องซึ่งเป็นดั่งตราบาปที่ฝั่งแน่นอยู่ในใจของเดนิคอฟ
“ควบฮอ.มาไกลถึงนี่ ไม่เชียร์เพื่อนแล้วจะให้ไปเชียร์แมวที่ไหนไม่ทราบขอรับ” เจคอบยียวนอย่างอารมณ์ดี เรียกสีสันกลับคืนมาสู่แก๊งสามหนุ่มเพลย์บอยตัวพ่ออีกครั้ง
“แล้วฉันจะคิดบัญชีกับนายทีหลัง”
“ย่อมได้อยู่แล้ว ว่าแต่อย่าลืมคิดทบต้นทบดอกให้ครบถ้วนกระบวนความด้วยล่ะท่าน ประเดี๋ยวจะขาดทุน” เจคอบเลิกคิ้วท้าทายอย่างหน้าตาเฉย
จากนั้นบุรุษทั้งสามผู้หล่อเหล่ากระชากใจสาวๆ ต่างก็ให้ความสนใจการแข่งขัน ประลองความเร็วสุดซิ่งของเหล่ารุกกี้ที่มีฝีมือการซิ่งขั้นเทพ
เดนิคอฟทิ้งเรื่องราวรบกวนจิตใจไปชั่วขณะ ส่งแรงใจและเสียงเชียร์ให้ดมิทรี่คว้าชัยในสนามนี้ให้ได้ อีกไม่กี่นาทีต่อมา เสียงเครื่องยนต์เทอร์โบวีหก ขนาด 1.6 ลิตร การประลองความเร็วสูงถึง 360 กม/ชม จากรถฟอร์มูล่าวันราคาเหยียบสิบๆ ล้าน ก็ดังกระหึ่มทั่วทั้งสนามโซชิ โอลิมปิก พาร์ค
ทันทีที่ได้รับสัญญาณปล่อยตัว เหล่ารุกกี้ก็เหยียบคันเร่งซิ่งสุดฝีเท้า กองเชียร์ที่รักในความเร็ว ทั้งชายและหญิงล้วนนั่งไม่ติดเก้าอี้ ต่างร้องเชียร์ทีมของตนให้คว้าชัยชนะมาให้ได้
ผ่านไปเกือบสองชั่วโมง การแข่งขันรถฟอร์มูล่าวันก็จบลงพร้อมกับความสนุกสนาน สร้างตื่นเต้นเร้าใจให้กับผู้ชมทั่วทั้งสนาม ทีมดีเวล ออฟ เรซ คว้าชัยได้อันดับที่ห้าของสนามนี้ ซึ่งนั่นทำให้ทีมของเดนิคอฟยังคงรั้งตำแหน่งที่สี่จากการแข่งขันใน 16 สนามที่ผ่านมา
งานเลี้ยง เมื่อมีเริ่มต้น ก็ย่อมมีวันเลิกลา เดนิคอฟเดินเคียงข้างกับเพื่อนรักทั้งคู่ ตรงไปยังลานจอดเฮลิคอปเตอร์ เพื่อส่งสองเสือร้ายกลับบ้าน
“ขอบใจพวกนายอีกครั้ง ที่มาเชียร์ทีมของฉัน”
“เพื่อเพื่อน จะน้อยกว่านี้ได้ไง จริงไหมวะพวก”
เจคอบว่าอย่างยิ้มๆ พลางขยิบตาให้อีกฝ่าย จากนั้นก็สวมกอดเพื่อนรักทั้งสองไว้แน่น
“เพื่อพวกนาย เจคอบ เดนิคอฟ ฉันพร้อมสำหรับการบินมาหาพวกนายได้ทุกเวลา” ไบรอันบอกความในใจขณะสวมกอดตอบกลับคืน
“ฉันเป็นเพื่อนของพวกนายเสมอ และจะไม่ได้เป็นเพื่อนแค่เพียงเวลาสุข เวลาสนุกเท่านั้น แต่เวลาใดที่พวกนายเศร้า พวกนายมีความทุกข์ พวกนายจะเห็นเดนิคอฟอยู่ข้างๆ พวกนายในทันที”
บุรุษหนุ่มทั้งสาม ที่ทรงอิทธิพลต่อธุรกิจของโลกอย่างแท้จริง แม้แต่ผู้นำของประเทศในจีแปดยังต้องกลัวเกรง! พวกเขาต่างก็สวมกอดกันไว้แนบแน่นอีกครั้ง พอผละห่างก็กำหมัดยื่นมาชนกัน พลางฉีกยิ้มกว้างให้แก่กัน แม้จะอยู่ห่างกันคนละประเทศ คนละทวีป แต่ความเป็นเพื่อนรัก เพื่อนตาย ยังคงอยู่กับพวกเขาอย่างแน่นเฟ้น หากมีไบรอันกับเจคอบอยู่ที่ไหน ก็ย่อมมีเดนิคอฟอยู่ที่นั่นด้วยเสมอ พวกเขาเป็นดั่งเงาตามตัวของกันและกัน พร้อมทุกข์และสุขร่วมกันในทุกเวลา ทุกนาที
และแน่นอนว่า หากมีใครหน้าไหน กล้าต่อกรหรือทำให้ใครคนใดคนหนึ่งในสามเสือร้ายเจ็บปวด มันผู้นั้นคิดผิดอย่างมหันต์ เพราะจะถูกโต้ตอบกลับอย่างสาสมชนิดกระอักเลือดเจียนตาย!
- ผู้เขียน
