แม้ยังไม่เข้าใจอะไรเลยสักนิด หากแต่ร่างกายของลี่เซียนกลับว่องไวเกินความคิด นางไม่เคยฝึกวิทยายุทธ์ กระบวนท่าออกดาบฟาดกระบี่ยิ่งไม่เคยร่ำเรียน นางจึงทำได้แค่หายตัววูบไวเพื่อใช้ร่างอ่อนนุ่มรับเข็มพิษเหล่านั้น หญิงสาวพลิกกายวูบไวไปทางด้านซ้ายด้านขวาและด้านหน้าด้านหลังของถังไห่เฉิงอย่างปราดเปรียว พริบตาเดียวเข็มพิษนับร้อยพลันถลันทะลุเนื้อผ้าบางเบาเข้าใส่ร่างนางทุกเล่ม พิษร้ายพลุ่งพล่านกระจายตัวรวดเร็ว จนลี่เซียนกระอักเลือดคำโต เจ็บแปลบไปทั่วสรรพางค์กาย นางแหงนหน้ามองคนตัวใหญ่ด้วยดวงตากระจ่างใส ถามอย่างไม่เข้าใจ “ท่านเกลียดข้าเรื่องใด ไยทำร้ายกัน?” “...!?” แววตาเรียวคมบัดนี้วูบไหวไม่เบา ถังไห่เฉิงชะงักงันมองสตรีตรงหน้าอย่างตะลึงนิ่งค้าง ลี่เซียนสะกดกลั้นความเจ็บปวดจากพิษแทรกซึมทั่วร่าง เดินพลังปราณสายหนึ่งอย่างรวดเร็ว เสี้ยวเวลาก็สลัดเข็มแหลมออกจากเนื้อนวลได้สำเร็จ พิษร้ายก็เช่นกัน ม