ช้างน้อย วิ่งสู้ฟัด
652 คำ
เวลาต่อมา
ปักๆ ปัก ๆ อ้า.....ซีด......อ้าย.....ซี้ด....ตับๆ ตับๆ...... เอกขา.....พี่เอก......อ้าย....
" OMG นี้คนข้างในจะตายไหม เนี่ยะ" มิ้น เดินออกมาจากห้องของตัวเอง เพื่อมาหาน้ำดื่มในครัว ก่อนจะได้ยินเสียง โอดครวญเหมือนจะใจขาดตาย ออกมาจากห้อง ว่าที่สามีในอนาคต
ขอโทษนะค่ะถึงหนูจะอายุ18ปี หนูก็ไม่ได้ไร้เดียงสานะค่ะ ที่จะไม่รู้ว่าข้างในเขากำลัง ปะเท้งปะ กันนะค่ะ อิอิอิ
อ้าส.....ซี้ด....เสียงเอก ดังลอดออกมาจากข้างใน
แก้ก เสียงประตูเปิดออกมา พร้อมกับเอกที่มีร่างเปล่าเปื่อย เดินออกมาอย่างลืมตัว ว่าตอนนี้ยังมีอีกคนที่กำลัง ดื่มน้ำอยู่
พรวด........ น้ำพุ้งออกมาจากปากของมิ้น เมื่อเธอเห็นชายตรงหน้า เดินออกมาโถงๆ โดยไม่มีอะไรห่อหุ้มตัว แถมสายตาเจ้ากรรมก็ดันไปเห็น แก่นกลางกายที่ดูเหมือนว่า เพิ่งสงบลง ฟั้ดตุลัดตุเล ห้อยโตงเตง อยู่ตรงหน้า
" เฮ้ย....นี้เธอมาทำอะไรตรงนี้เนี่ย" เอก ตกใจรีบหยิบจาน บนโต๊ะอาหารมาปิด มินเม่ไว้
มิ้น ตกใจจนตาค้างทำอะไรไม่ถูก
" ขะ ขะ ขอโทษค่ะ" มิ้นรีบวิ่ง เข้าห้องปิดประตูดังสนั่นหวันไหว
" ให้ตายเถอะ ทำไหมคนสวยแบบฉันจะต้อง
มาเห็นอะไรหน้าเกรียจ หน้ากลัวแบบนี้ด้วยเนี่ย" มิ้นเอามือน้อยๆ ทั้งสองมาจับไว้บนแก้มนวล ที่เห้อแดงเป็นลูกสตอร์เบอรี่
ก๊อกๆ ก๊อก เสียงเคาะประตู มาจากทางด้านหลัง ของมิ้น
" อุ้ย " มิ้นตกใจสะดุ้งตัวโยน เพราะภาพช้างน้อยที่ห้อยโตงเตงยังติดตาเธออยู่
" เปิด " เอก เคาะประตูพร้อมทั้ง ทำเสียงเข้มเหมือนออกคำสั่ง
" มีอะไร ค่ะ" มิ้น ยืนตัวสั่นแต่ก็ไม่ยอม เปิดให้เอก
"เปิดถ้ายังไม่เปิด ฉันจะพังประตูเข้าไป " เอก เริ่มเสียงดัง ด้วยความโมโหเพราะคนข้างใน ไม่ยอมเปิดประตูให้
มิ้นได้ยินแบบนั้น จึงรีบเปิดประตูออก ให้ชายหนุ่มที่ยืนเท้าสะเอว จ้องมาที่คนตัวน้อยอย่างหัวเสีย
"ทำไหมถึงให้ฉันเคาะ เป็นนานสองนาน
อยู่ได้หะ" เอก ย่างสามขุมเข้ามาหาเด็กแสบ ด้วยความโมโห
" ก็ ก็ ก็" มิ้นยืนตัวสั่นเมื่อนึกถึง ช้างน้อยที่ตัวเองเห็นเมื่อสักครู่ หน้า หู หัว ตา ร้อนผ่าวจนเป็นลูกตำลึง
" ก็อะไร" เอก เดินประชิดตัวมิ้น แล้วก้มลงสบตามิ้น ด้วยนึกอยากแกร่ง
มิ้นเห็นสีหน้า ของชายหนุ่มก็นึกกลัวขึ้นมา จึงโหม่งหัวเข้าไปที่ จมูกของชายหนุ่มตรงหน้า อย่างแรง เอกร้องออกมาเสียงหลง ด้วยความเจ็บปวด
" โอ้ยยยย นี้เธอทำบ้าอะไรของเธอ เนี่ยหะ" เอกเอามือใหญ่กุมที่ จมูกของตัวเองด้วยความเจ็บปวด
" แล้วพี่คิดจะทำอะไรหนูละค่ะ" มิ้น ยืนหน้าซีดเผือก อย่างตกใจ
" แบนเป็นกระดานดำ อย่าเธอใครจะอยากทำอะไร อย่าหลงตัวเองให้มาก" เอก เดินออกจากห้องเธอ ก่อนจะหันหลังกับมามอง เธออย่างข้าดโทษ
" หืม..ยัยตัวแสบ" เอกเดินเอามือ ลูบจมูกมาส่องกระจกหน้าห้องน้ำ ด้วยสีหน้าเจ็บปวด ปนโมโหเจ้าตัวแสบ
" คุณเอก ขา....มีอะไรหรือเปล่าค่ะ เสียงเอะอะดังลั่นเลย " หญิงสาวหุ้นแซบ ปากแด้ง
แดง ถึงแดงแป้ด เดินมาคล้องแขนชายหนุ่ม ก่อนจะซบหน้าที่อก อย่างออ้ดออ้น
" ไม่มีอะไรค่ะ พี่แค่เข้าไปสั่งสอน ขี้ข้า
ที่ไม่รู้ว่าที่ตัวเองต้องอยู่ตรงไหน ก็เท่านั้น
เรนนี อย่าไปสนใจเลยจ้ะ " เอกดึงเอวคลอด ของหญิงตรงหน้า มาสวมกอดก่อนจะกด จูบไปที่ปากบาง เหมือนอยากจะทำให้ ใครบางคนเห็น
"__"
- ผู้เขียน
