หลายวันแล้วที่มนสิชาและดนย์มึนตึงใส่กัน ต่างคนต่างมีทิฐิในใจ แต่ถึงอย่างไร ดนย์ก็ยังมานอนกับหญิงสาวทุกคืน แต่ไม่ยอมปริปากพูดอะไรกับเธอ
ดนย์ที่เห็นมนสิชานั่งเขี่ยบล็อคโคลีและเลือกกินแต่กุ้ง คนเจ้าระเบียบและชอบเจ้ากี้เจ้าการเรื่องของคนอื่นอย่างเขาจึงอดไม่ได้ที่จะบอกเธอ แต่ยังฟอร์มจัด จึงบอกผ่านป้าสมรที่ยืนรอรับคำสั่งเจ้านายอยู่ใกล้ๆ “ป้าหมอนครับ ผมฝากบอกคนแถวนี้หน่อยสิ ว่าหัดกินผักบ้าง”
มนสิชาหันขวับไปมองเขา เพราะรู้ว่าคนแถวนี้นั่นคงหมายถึงเธอ จึงเอ่ยบอกฝากป้าหมอนไปบอกเขาเหมือนกัน “ป้าหมอนคะ หนูม่อนก็ฝากบอกคนแก่ขี้บ่นแถวนี้ด้วยนะคะ ว่าม่อนไม่ใช่วัวใช่ควายจะได้กินแต่ผักแต่หญ้าแบบเขา”
คนที่โดนว่าเป็นวัวเป็นควายแถมยังบอกโดนเรียกว่าคนแก่ ถึงกับลมออกหู เขาลุกขึ้นใช้มือทั้งสองข้างจับขอบโต๊ะ และพูดตอกกลับเจ้าหล่อน “นี่เธอ! ฉันแก่กว่าเธอไม่กี่ปีเองนะ และฉันก็ไม่ใช่วัวใช่ควายด้วย”
มนสิชาเห็นดังนั
