เลขา...คู่นอน

5ปีที่แล้ว “ผมขอเลือกคุณโรสครับ”ดวงตาสวยเบิกโตทันทีด้วยความตกใจเธอมองรอบข้างที่ทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นผู้ฝึกงานในครั้งนี้ทุกคนมองเธออย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยินเหมือนกับตัวเธอเองก่อนจะมองไปยังด้านหน้าผู้ชายที่เรียกชื่อเธอเมื่อกี้คือประธานบริษัทและกำลังจะเป็นเจ้านายของเธอในอีกไม่ช้า “เชิญคุณโรสออกมาด้านหน้าด้วยครับ”เขากล่าวอย่างสุภาพแม้ว่าตัวเธอจะมีอายุเพียงแค่20ปีเท่านั้นแต่ในขณะที่เขาโตกว่าเธอมากและยังอยู่ในตำแหน่งที่สูงที่สุดแต่เขาก็ยังพูดอย่างให้เกียรติและอ่อนโยนเท้าบางก้าวออกมาจากกลุ่มผู้ฝึกงานอย่างประหม่าในมือกอดสมุดโน้ตไว้แน่นพร้อมกับใบหน้าที่ยังคงช็อคกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ “ยินดีต้อนรับสู่MTนะครับ”ว่าจบก็ยื่นมือมาตรงหน้าเธอพร้อมกับส่งยิ้มให้เธอมองมือคู่นั่นก่อนจะรีบตะขุบไปจับด้วยความดีใจทันที “ขะขอบคุณนะคะ..ขอบคุณที่เลือกหนู!”เธอเอ่ยขึ้นอย่างดีใจใบหน้าหวานฉีกยิ้มกว้างอย่างไม่เคยทำมาก่อนเพราะชีวิตของเธอตลอด20ปีมานี้ไม่ค่อยจะได้มีความสุขนักแต่เขาคนนี้กลายเป็นผู้ยื่นความสุขแรกให้กับเธอ “ฮ่าๆครับ..งั้นก็เชิญที่เหลือกลับบ้านได้เลยนครับขอบคุณที่สนใจในMTของเราครับ”เขาหัวเราะให้กับร่างบางตรงหน้าก่อนจะหันไปบอกผู้ฝึกงานคนอื่นๆที่อยู่ด้านหลังทุกคนล้วนทำหน้าเสียดายเพราะกว่าจะได้โดนคัดเลือกมาก็หนักพอควรแต่พวกเขากับมาแพ้ให้กับเด็กสาวที่อายุเพียงแค่20ปีเท่านั้น “ทำไมถึงเลือกหนูหรอคะ?”เด็กสาวเอ่ยถามหลังจากได้เรียนรู้งานคร่าวๆแล้วเธอมองร่างสูงกำยำใบหน้าของเขาหล่อคมเข้มตามฉบับชายไทยผิวสีแทนแต่เพราะเป็นลูกครึ่งด้วยร่างกายของเขาเลยสูงใหญ่กว่าชายไทยเล็กน้อยโดยรวมถือว่าเขาคนนี้เป็นคนที่หล่อมากทีเดียว “แล้วทำไมคุณโรสถึงเลือกMTล่ะครับ”เขาไม่ตอบคำถามเธอแต่ถามเธอกลับก่อนจะจ้องมองเธอด้วยสายตานิ่งๆ “เพราะบริษัทคุณเปิดโอกาสให้กับทุกคนไม่จำเป็นว่าจะต้องมีใบเรียนจบหรืออะไรมายืนยันความเก่งมันหาได้ยากมากค่ะที่จะมีบริษัทที่เข้าถึงคนอย่างหนู” เธอเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้มเพราะเธอเป็นเพียงเด็กสาวที่ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวและหนีจากการพ่อแท้ๆที่จะพาเธอไปขายตัวแม้ว่ามันจะยากลำบากในการใช้ชีวิตและต้องจำใจเอาของต่างหน้าของแม่ไปขายเพื่อตั้งตัวก็ตามแต่ตอนนี้เธอกำลังจะมีอนาคตที่ดีแล้วเพราะผู้ชายคนนี้เลยแท้ๆ “ที่ผมตั้งกฏแบบนี้ก็เพราะต้องการเจอคนอย่างคุณโรสนี่แหละครับ”เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม “คะ?”เธอเอ่ยขึ้นด้วยความไม่เข้าใจ “MTต้องการคนที่ไม่เอาเปรียบคนอื่นฉลาดและมีความตั้งใจที่แน่วแน่ครับดูได้จากสมุดโน้ตของคุณ”เขาชี้มายังสมุดโน้ตที่เธอมักจะถือไปไหนมาไหนตลอด “คุณมักจะเขียนสิ่งสำคัญลงในสมุดและแชร์ข้อมูลให้กับคนอื่นๆด้วยรอยยิ้มโดยที่คุณไม่รู้เลยว่าคนพวกนั้นแค่หลอกเอาข้อมูลจากคุณเพื่อทำให้ตัวเองดูมีความรู้และถูกเลือก”เธออึ้งไปทันทีกับสิ่งที่ได้ยิน “ผมจะยังไม่ตำนิเพราะเห็นว่าคุณยังอายุน้อยแต่ต่อไปห้ามทำแบบนี้อีกนะครับ” “อะ..เอ่อ..ค่ะ”เธอเอ่ยตอบออกไปไม่คิดเลยว่าตัวเองจะโดนหักหลักแบบนี้ “อีกอย่างเลิกแทนตัวเองว่าหนูและแทนตัวเองว่าฉันหรือโรสเฉยๆก็ได้ครับ” “ขะ..เข้าใจแล้วค่ะ” “เลิกประหม่าพูดติดๆขัดๆด้วยครับ” “ดะได้ค่ะไม่สิได้ค่ะ!”เธอรีบเปล่งเสียงดังด้วยความมั่นใจทันทีจนอีกฝ่ายถึงกับหลุดขำออกมาเธอมองเขาอย่างหลงใหลเกิดมาไม่เคยเห็นใครหัวเราะได้ดูดีขนาดนี้มาก่อนแถมตอนนี้หัวใจของเธอยังเต้นแรงสุดๆเลยด้วย “งั้นเจอกันพรุ่งนี้ครับเลขาของผม”ดวงตาสวยเบิกกว้างทันทีรอยยิ้มที่ส่งมาให้เธอเมื่อกี้ช่างรุนแรงต่อหัวใจเด็กสาวอย่างเธอเป็นอย่างมากใบหน้าสวยแดงฉ่ารีบก้มหัวลาอีกฝ่ายไปทันที “ให้ตายเถอะคนบ้าอะไรหล่อได้ขนาดนี้เนี่ย!”เธออุทานออกมาเบาๆพร้อมกับตีใบหน้าตัวเองให้ตั้งสติต่อจากนี้เธอจะมองเขาเป็นชายหนุ่มรูปงามไม่ได้อีกต่อไปเพราะกฏของงานเลขาคือห้ามมีซัมติงกับเจ้านายเด็ดขาดพอคิดได้แบบนั้นก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าล้างตาเพื่อตั้งสติก่อนจะรีบกลับบ้านไปเตรียมตัวสำหรับงานวันแรกทันที กลับมาปัจจุบัน “ยืนคิดอะไรอยู่ครับ”ดวงตาสวยมองร่างสูงโปร่งที่เดินเขามาสวมกอดเธอจากด้านหลังริมฝีปากที่เคลือบไปด้วยลิปสติกสีแดงราคาแพงระบายยิ้มเล็กน้อยภาพของวิวยามค่ำคืนช่างสวยงามจนเธอเผลอคิดถึงอดีตของตัวเองที่พึ่งเข้ามาทำงานที่นี่เป็นครั้งแรก “คิดถึงตอนที่โรสได้รับเลือกให้เป็นเลขาน่ะค่ะ”เธอเอ่ยตอบก่อนจะยกแชมเปญที่ถืออยู่ดื่มเล็กน้อยเสียงดนตรียังคงดังอยู่เบาๆเพราะเธอเหนื่อยเลยขอตัวออกจากงานด้านล่างและขึ้นมาอยู่บนห้องทำงานเพื่อพักผ่อนแทน “ตอนนั้นคุณยังเป็นเด็กน้อยอยู่เลย..”ร่างบางหัวเราะออกมาเบาๆกับคำพูดของผู้เป็นนายซึ่งมันก็เป็นความจริงเพราะเธอพึ่งจะอายุ20ปีเอง “ใช่ค่ะเด็กน้อยจริงๆ”เธอเอ่ยรับมองดูตัวเองตอนนี้กับตอนนั้นช่างต่างกับฟ้ากับเหวจากเด็กสาวฝึกงานธรรมดาสู่เลขาของเขามานับ5ปีมีเงินมีทองสร้างฐานะตัวเองและคนที่เปลี่ยนเธอก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเขาคือแมทธิวเจ้านายของเธอ “หยุดคิดถึงอดีตแล้วมาสนใจกับปัจจุบันดีกว่านะครับ”เขาเอ่ยเสียงกระเซ่าก่อนจะจับมือบางมาวางทาบที่เป้ากางเกงของตัวเองริมฝีปากหนาจูบไปตามแผ่นหลังขาวนวลของเธอก่อนจะค่อยๆรูดซิบชุดเดรสราคาแพงที่เขาเป็นคนเลือกเองกับมือออกจากร่างกายบางเผยให้เห็นร่างของเธอที่มีเพียงกางเกงในลูกไม้สีขาวบางๆเท่านั้นเขาค่อยๆดึงมันลงจนไปกองรวมกับเดรสด้านล่าง “แมทคะอื้อออ..”ร่างบางร้องครางออกมาทันทีเมื่อมือหนาสอดเข้ามาใต้หว่างขาของเธอก่อนจะบีบนวดมันเบาๆเป็นการกระตุ้น “ผมไม่ไหวแล้ว..”ร่างสูงเอ่ยกระซิบที่ข้างหูบางเพียงแค่สัมผัสร่างกายขาวนวลตรงหน้าแก่นกายของเขาก็ชูชันขึ้นมาทันที “ไปที่ห้องดีกว่าค่ะ”ร่างบางหันกลับมาบอกเธอมองสายตาคมของแมทธิวด้วยความหลงใหลก่อนจะคล้องคอของเขาแมทธิวยกยิ้มเขาช้อนตัวเธอขึ้นอุ้มร่างกายเปลือยเปล่าของเธอช่างน่าหลงใหลจนอยากที่จะฝากร่องรอยสีแดงไว้บนร่างกายนั้นเต็มแก่ “คืนนี้ยังอีกยาวไกลครับโรส”เขาเอ่ยขึ้นในขณะที่ตัวเองกำลังถอดเสื้อผ้าออกมองร่างบางที่นอนแผ่ไปกับเตียงกับสายตาของเธอที่จ้องเขาอย่างหลงใหลเขาเลียริมฝีปากตัวเองอย่างหื่นกระหายก่อนจะรีบขึ้นไปคล่อมตัวเธอทันที ตอนต่อไปNCแน่นวลลล