“เราจะไปไหนกัน”
ผมถามขึ้นหลังจากที่เนวิลล์เดินนำผมออกจากบริเวณโรงนอนของกองร้อยซอมบี้ฮันเตอร์สำรองรุ่นใหญ่
“พานายไปฝึกยิงปืน” เขาตอบโดยไม่หันมามองหน้าผมด้วยซ้ำ
“ฝึกทำไม”
เขาไม่ตอบ เหลียวมามองผมเพียงเล็กน้อย แล้วก็ออกเดินต่อ ทำเอาผมย่นคิ้วยู่
ผมไม่เข้าใจการกระทำของเขาเลยแม้แต่น้อย ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่และมีแผนจะทำอะไรทั้งที่เขารู้แล้วว่าผมเป็นซอมบี้ แต่ไม่ฆ่าผมอย่างที่สมควรจะทำ กลับบังคับให้ผมเก็บความลับไว้ แถมยังจะพาผมไปฝึกยิงปืนประหนึ่งว่าผมเป็นซอมบี้ฮันเตอร์จริง ๆ ด้วยอีก
นี่เขากำลังหลอกให้ผมตายใจอยู่ใช่มั้ย?
“ถามจริง ๆ นะเนวิลล์ นายจะให้ฉันฝึกเป็นซอมบี้ฮันเตอร์ทำไม ในเมื่อฉันไม่ใช่” ในที่สุด ผมก็อดเก็บความสงสัยไว้ไม่ไหว ถามออกไปจนได้
เนวิลล์หยุดเดิน หันหน้ากลับมาพลัน
“ไม่ใช่ แต่ก็ต้องใช่แล้ว”
“หมายความว่าไง”
“หมายความว่า ฉันจะไม่ยอมให้นายทำเสียเรื่อง”
“พูดบ้าอะไรของนาย
