ผมรีบไปรวมตัวกับหน่วยที่หน้าจุดรวมของกองร้อยหลัก จริง ๆ แล้วผมไม่ควรจะมาอยู่ที่นี่ ผมควรจะไปอยู่ที่กองร้อยสำรองมากกว่า ทว่าด้วยเครื่องแบบที่ใส่มามันไม่ใช่เครื่องแบบของกองร้อยสำรอง ผมจึงต้องเนียนไปตามเรื่องก่อนจนกว่าจะได้รู้ว่าเสียงสัญญาณเตือนภัยนั้นดังขึ้นเพราะสาเหตุอะไร
ผมเดาได้ว่ามันคงจะเป็นเรื่องใหญ่หน้าดู เพราะคนที่ยืนจังก้าอยู่ข้างหน้าแถว ประกาศออกไมค์ด้วยน้ำเสียงดุดันและใบหน้าเคร่งเครียดทันทีที่ทุกคนมารวมตัวกันเรียบร้อยนั้นไม่ใช่หัวหน้าครูฝึกประจำกองร้อยอย่างที่ควรจะเป็น แต่เป็นท่านนายพลที่ผมไม่ได้เห็นหน้ามาหลายวัน เพราะท่านมักกลับบ้านดึก ส่วนผมก็นอนตั้งแต่หัวค่ำ เลยทำให้ไม่ได้เจอกันแม้จะอยู่บ้านเดียวกันก็ตาม
“ฟังให้ดีทหาร เมื่อครู่ทางกองกำลังสื่อสารของเขตได้รับสัญญาณขอความช่วยเหลือมาจากเขต 15 ขอกำลังเสริมเร่งด่วนด้วยเขตเราอยู่ในพื้นที่ที่ใกล้ที่สุดหากเทียบกับเขต 14 แล้ว ฉันซึ่งเป็
