การใช้ชีวิตในหมู่บ้านซิงอีของหม่าอวิ๋นเซียงเป็นอย่างเรียบง่าย ทุกวันนางจะช่วยงานถางรั่วเหวยเล็กๆ น้อยๆ จากนั้นก็หัดอ่านเขียนอักษรตามตำราที่เสี่ยวเกอเกอมอบให้ บางวันก็ติดตามหญิงสาวไปยังตัวอำเภอเพื่อซื้อหาของกินของใช้ ผู้คนที่นี่ต่างรู้จักพวกนางในนามคนต่างถิ่นแห่งเนินเขาจีกวาน
พวกนางสามารถปรับตัวเข้ากับบ้านใหม่ได้ในเวลาเพียงหนึ่งเดือน ตลอดหนึ่งปีครึ่งที่ผ่านมานี้ทำให้หม่าอวิ๋นเซียงรู้ว่าการใช้ชีวิตภายนอกจวนสกุลหม่านั้นยากเย็นยิ่งนัก ช่วงครึ่งปีแรกชาวบ้านที่นี่ต่างด่าทอและขับไสไล่ส่งพวกนางให้ออกไปจากหมู่บ้าน เนื่องจากข่าวลือที่ญาติผู้น้องของฮูหยินผู้เฒ่าเป็นคนปล่อยข่าวว่า นางเป็นตัวโชคร้ายที่จะนำหายนะมาสู่หมู่บ้าน พวกเขาต่างรังเกียจและรวมตัวกันมาขับไล่พวกนาง ซ้ำยังไม่ยอมให้ไปเหยียบยังตัวหมู่บ้านอีกด้วย ทว่าในความโชคร้ายนี้ก็ยังพอมีเรื่องดีอยู่บ้าง เมื่อนายท่านเหอและภรรยาของเขาไม่เชื่อเรื่องเ
