“เรา...มีเวลา...ไม่มาก...ซี๊ดดดดด” อดัมปล่อยประโยคที่ให้ร่างบางเร่งการเคลื่อนกายเร็วขึ้น และเมื่อเธอกลั้นใจลงมาครอบครองเขาจนสุด ทาง อดัมร้องครางออกมาจากความเสียวซ่านที่พุ่งพรวดจนเขาแทบจะปลดปล่อย และแน่นอนความเจ็บเกิดขึ้นกับน้ำฟ้าทันทีเพราะเธอคับแคบยิ่งนัก
“ข...ขยับ....” อดัมปล่อยประโยคต่อไปทันที เพราะตอนนี้เขาเองก็แทบคลั่งเพราะการบีบและรัดของเธอ
“อ้าาาาๆๆๆ...อ่า...อ่า....” เสียงครางที่แยกไม่ออกว่าเป็นของใครดังต่อเนื่องกันเมื่อสะโพกเล็กขยับตามเสียงนั้น สองมือใหญ่ย้ายมากอบกุมที่สะโพกเล็กและเคลื่อนไปตามแรงขยับของร่างบาง และเป็นไปไม่ได้เลยที่สะโพกหนาจะไม่ขยับสวนทางกับสะโพกเล็ก เพราะเมื่อจังหวะของสะโพกขยับลงมาสะโพกหนาก็ขยับสวนขึ้นไปเช่นกัน ความเสียวซ่านเพิ่มดีกรีให้กับสองร่างที่ยังคงขับเคลื่อนกันอย่างต่อเนื่อง นอกจากเสียงครางที่ดังมาอย่างไม่ขาดสายพร้อมกับเสียงของจุดปะทะที่เข้าโสตประสาทข
