หมินหมิ่น Say
"เวียนหัวจะอ้วกบ้างไหม อยากนอนรึเปล่า" คำถามจากท่านริวทำให้ข้าคิดว่าเขานั้นป่วย ข้าแค่เดินออกมามาที่ชายหาดแค่นั้น ท่านตัดใจซะเถอะ ข้าเคยบอกไปแล้ว เมื่อมันเป็นราชโองการ ต่อให้ข้าเป็นอะไร ข้าก็บิดพริ้วไม่ได้ ท่านทำแบบนี้ความรู้สึกผิดในใจของข้า มันก็ยิ่งมากมายขึ้น
ข้าได้แต่เดินเงียบ ๆ ริมชายหาด ปล่อยใจให้มันล่องลอยไปตาเสียงคลื่น อยากจะลงไปเล่นน้ำจัง แต่เป็นสตรีสูงศักดิ์ก็ควรจะสำรวมไม่ให้ใครมาว่าได้ คงทำได้แค่เอาเท้าสัมผัสน้ำ
"เมื่อก่อนเธอดูมีความสุขกว่านี้นะ" เสียงจากคนที่หยุดเดินเสียดื้อ ๆ
"ข้าโตมากับคำว่าหน้าที่ ไม่ใช่คำว่าความสุขหรอก ข้าต้องฟื้นขึ้นมาพร้อมกับรับความรู้สึกว่าพ่อแม่ตาย พร้อมกับสิ่งมากมายที่เปลี่ยนแปลง ความทรงจำที่กลับมา ทำให้ข้ารู้ว่าข้าเป็นใคร และควรทำอะไร ข้าไม่ใช่คนของที่นี่ ข้าต้องกลับไป เพื่อไปทำสิ่งที่ข้าควรจะทำ.....อื้อออ" ข้าต้องรีบหลับตา เพราะคนท
