หมินหมิ่น Say:: การมาที่ทำงานของท่านริวมันช่างคิดถึงความรู้สึกเก่า ๆ เพียงแค่วันนี้ฉันมีคนที่ชื่อหานซัวมาด้วย ทำไมฉันเหมือนรู้จักเขา แต่ไม่คุ้นชิน แต่ก็นะ รู้จักกัน ก็สนิทกันไว้ ยังไงตอนท่านริวทำงานฉันจะได้มีเพื่อนคุยเล่น เพียงแค่ไอ้ห้องแก้วเคลื่อนตัว หานซัวก็ตกใจจนรีบนั่งลง มันทำให้ฉันอดหัวเราะออกมาเสียงดังไม่ได้ "ท่านรองแม่ทัพ ดูภาพเบื้องหน้าสิ มันสวยมากเลยนะ" ฉันหันไปคุยกับหานซัว แต่ท่านริวกลับดึงฉันมายืนด้านหน้าเขา จนฉันต้องเงยหน้ามองท่านริวที่ทำหน้าไม่พอใจ "จะถึงแล้วคุยอะไรนักหนา" "หมินหมิ่นพูดนิดเดียวเอง" ฉันชะเง้อมองคนที่ตอนนี้ยังตะลึงกับภาพวิวทิวทัศน์เบื้องหน้า แต่แค่แอบมองแป๊บเดียว ก็โดนท่านริวดึงกลับมาที่เดิมอีกแล้ว อะไรของเขาเนี่ย หลังจากเจ้าประตูห้องแก้วเปิดออก เราก็เดินออกมา พนักงานทุกคนหยุดทำอะไรที่ตัวเองทำอยู่ แล้วหันมาโค้งทำความเคารพ ก่อนจะไปทำอะไรที่ตัวเองทำต่อ ดูยิ