“อ๊ะ!!! คุณรามัญคะ อ๊ะ! เบาๆหน่อย อ๊ะ อื้อ คะ...คุณรามัญ จะ...เจ็บ อื้อออ ดี...ดีดี๊เจ็บ อ๊ะ พะ...พอ อื้อ พอแล้ว ดีดี๊ไม่ไหวแล้วนะ อ๊ะ อ๊า พะ...พอ...”
เสียงร้องแหบแห้งของ ดีดี๊ ดาราหน้าใหม่ในสังกัดของรามัญร้องขึ้นอย่างแสนทรมาน เมื่อเธอถูกเลือกให้มาปรนเปรอเขาเมื่อชั่วโมงก่อนหน้านี้เพราะคาดหวังว่าจะถูกผลักดันจากเจ้าของบริษัทอย่างเขา แต่ตอนนี้เธอกลับคิดว่าเธอคิดผิดมหันต์ที่ตอบตกลงยอมขึ้นเตียงในครั้งนี้ เพราะตั้งแต่เริ่มต้นจนตอนนี้ไม่มีแม้คำว่าสุขสมนอกจากทรมานแสบซ่านไปทั้งนอกทั้งในกายจนแทบหมดเรี่ยวแรงจะร้องครางเมื่อรามัญนั้นทำเหมือนกับว่าเธอเป็นเพียงตุ๊กตาไร้ชีวิตจิตใจก็ไม่ปาน
“พอเหรอ แค่นี้เธอบอกให้ฉันพอ ไม่อยากดังแล้วหรือไงห๊ะ!!!”
รามัญบอกขึ้นเสียงดังพร้อมกับกดกระแทกเอ็นใหญ่เข้าออกในรูทวารหนักของดีดี๊อย่างไม่คิดออมแรงทั้งๆที่มันเป็นครั้งแรกของเธอที่ถูกรุกล้ำในส่วนนั้นแท้ๆ ทีแรกเธอพยายามขอ
