กลร้าย เล่ห์รักกามเทพ EP.10 จุดเริ่มต้นของความซวย (5)
1494 คำ
“ตกลงจะเอาไง แม่หนูน้อย” ปานดาวเอ่ยออกมาหลังจากที่จัดการแม่สาวน้อยเรื่องมากจนยืนอึ้งไปแล้ว เมื่อไม่ได้ยินอีกฝ่ายเอ่ยอะไรออกมา หญิงสาวก็หันไปยังชายหนุ่มตัวต้นเหตุทันที “จะเอายังไงคุณคิมหันต์ นี่คุณพาฉันมาเจอเรื่องบ้าๆแบบนี้นะเหรอฮะ” เธอหันมาโวยวายเอากับชายหนุ่มตัวต้นเหตุทันที เธอพยายามระงับความโกรธ แล้วถามถึงเหตุผลที่เขาพาเธอมาเดินห้าง “แล้วนี่ตกลงคุณพาฉันมาที่นี่ทำไม”
“ผมจะพาคุณมาซื้อของฝากคุณแม่ผม” คิมหันต์บอกเหตุผลแก่หญิงสาวทันที
“แล้วทำไมฉันต้องมาซื้อของให้คุณแม่คุณด้วย”
“ก็คุณเป็นเมียผม แม่ผมก็เหมือนแม่คุณด้วยจริงไหม” คิมหันต์เอ่ยเมื่อเห็นหญิงสาวยืนอึ้งอยู่
“แล้วนี่คุณพาฉันมาเจออะไรฮะ ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าฉันช่วยอะไรคุณไม่ได้” ปานดาวยังคงโวยวายออกมาด้วยความโกรธ
“...” คิมหันต์เงียบไป เมื่อถูกปานดาวปฏิเสธอีกครั้ง
“คุณจะเงียบอยู่ทำไมล่ะ พูดมาสิ” ปานดาวเอ่ยออกมาด้วยความโกรธ
“ผมขอโทษนะคนดี” คิมหันต์พูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนให้หญิงสาวหายโกรธ เขาก็ไม่เคยคิดเลยว่าจะมาเจอเรื่องแบบนี้ ผู้หญิงคนนี้ต้องช่วยเขาได้อย่างแน่นอน และต้องช่วยเขาขจัดผู้หญิงที่พยายามจะเข้ามาจับเขาได้ด้วย ยังไงตอนนี้ต้องยอมเธอไปก่อน แล้วหันมายิ้มหวานให้หญิงสาวที่ตอนนี้ใกล้จะเป็นยักษ์ไปทุกทีแล้วด้วยการกระทำของเขา “ผมขอโทษนะที่รักจ๋า” เขาตอบหญิงสาวออกมาด้วยเสียงหวานพร้อมกับยิ้มหวานมาให้เธออีก
“อย่ามาเรียกฉันแบบนั้นนะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับคุณเสียหน่อย” ปานดาวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย
“คุณคิมค่ะ ตกลงแม่นี่เป็นอะไรกับคุณกันแน่” หลังจากหายตกใจแล้วหญิงสาวก็ถามชายหนุ่มออกไปทันทีเหมือนกัน จากการที่เธอยืนฟังอยู่มันอะไรกันแน่ “ว่าไงค่ะ ตกลงคุณคิมเป็นอะไรกับแม่นี่กันแน่”
“ก็ผมบอกคุณแล้วไงว่า ปานดาวเป็นภรรยาผม คุณไม่เชื่อผมเองนะวีวี่”
“คุณจะพูดแบบนี้กับวีวี่ไม่ได้นะคุณคิม ยังไงวีวี่ก็เป็นเมียคุณคนหนึ่งเหมือนกัน” วีรดาเอ่ยออกมา เธอก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน ยังไงเธอก็เป็นเมียเขาด้วยเหมือนกัน
“วีวี่” คิมหันต์อึ้งไป ไม่คิดว่าวีรดาจะกล้าพูดถึงขนาดนี้ ตอนที่ตัดสินใจคบกัน ก็ตกลงกันแล้วว่าจะไม่มีข้อผูกมัดหรือมาแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของกันและกัน แต่ดูเหมือนวีรดาจะไม่รักษาสัญญาเสียแล้ว
“วีวี่ไม่สนใจหรอกค่ะว่าคุณคิมจะมีแม่นั่น ถึงอย่างไรวีวี่ก็เป็นเมียคุณเหมือนกัน” หญิงสาวยังคงไม่ยอมแพ้
“เอาล่ะคุณวีวี่ ฉันรู้แล้วว่าคุณเป็นเมียของคุณคิม แค่นี้ใช่ไหมที่คุณอยากบอก” ปานดาวเอ่ยออกมาในที่สุดเพื่อตัดความรำคาญ และคำพูดนี้ทำให้ชายหนุ่มถึงกับอึ้งไปเหมือนกัน “แต่ถ้าคุณอยากได้ผู้ชายคนนี้ฉันยกให้” พูดจบหญิงสาวก็หันหลังเดินออกมาแต่ยังไม่ทันได้ก้าวออกไป ก็ถูกมือของชายหนุ่มจับเอาไว้ก่อน
“จะไปไหนนะ” คิมหันต์ถามอย่างตกใจ
“ฉันจะกลับบ้าน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้” ปานดาวตอบเสียงขุ่นขวาง ดวงตาคู่งามจ้องมองคิมหันต์อย่างเอาเรื่อง โดยที่ทั้งคู่ยังคงยื้อแย่งกันอยู่นั้น
////////////
เมื่อเห็นสถานการณ์เริ่มเลยเถิด เวคินทร์กับรอมก็เดินออกมาจากจุดที่ยืนอยู่ในทันที พวกเขาต่างมีความเห็นที่ตรงกันโดยไม่ได้นัดหมาย นั่นก็คือ ถ้าให้เลือกระหว่างปานดาวกับวีรดามาเป็นน้องสะใภ้ พวกเขายินดีเลือกปานดาวมาเป็นน้องสะใภ้มากกว่า อีกอย่างพวกเขาก็ชอบนิสัยตรงไปตรงมาของปานดาว
“กำลังทำอะไรอยู่น่ะเจ้าคิม” เวคินทร์ถามน้องชายคนเล็กอย่างตกใจการคำตอบ
“พี่คิงส์ พี่รอม ” คิมหันต์เอ่ยออกมาอย่างตกใจ
“ท่านประธาน ท่านรอง” ปานดาวตกใจ หน้าซีดเผือดเมื่อเห็นเจ้านายทั้งสอง ยืนอยู่ตรงหน้า จนทำให้เธอลืมแกะมือของชายหนุ่มออก
“คุณคิงส์ คุณรอมค่ะ” วีรดาเรียกพี่ชายของคิมหันต์แล้วยิ้มทันทีเมื่อเห็นพี่ชายของชายหนุ่ม พร้อมกับยิ้มอ่อนหวานให้ พร้อมกับชิงตัดหน้าเอ่ยถามออกมาทันที “จริงหรือเปล่าค่ะที่คุณคิมบอกว่า แม่นี่นะ เป็นภรรยาคุณคิม” คำถามของวีรดาทำให้พี่ใหญ่ทั้งสองอึ้งขึ้นมาทันที แล้วหันไปถามน้องชายคนเล็กด้วยความสงสัย แต่ยังไม่ทันได้ถาม เจ้าน้องชายตัวดีก็แนะนำให้พวกเขารู้จักหญิงสาวเสียก่อน
“พี่คิงส์กับพี่รอมจำได้ไหมครับที่ผมบอกว่า ผมมีเมียแล้ว แล้วเมียผมนะโหดมากเลย”
“จำได้ ทำไมเหรอ” เวคินทร์เอ่ยตอบน้องชาย “อย่าบอกนะว่าปานดาวเป็นเมียแกเจ้าคิม” เวคินทร์ตกใจแล้วหันไปมองน้องชายคนรองทันที และสิ่งที่เขาได้เห็นคือน้องชายคนรองช็อกกับคำตอบที่น้องชายคนเล็กบอก ‘อย่าบอกนะว่าเจ้ารอมก็ชอบผู้ช่วยเลขาคนนี้เหมือนกัน’
“รอม” เวคินทร์หันไปเรียกน้องชายคนรองที่ยังยืนเงียบอยู่
“ครับพี่คิงส์” หลังจากหายตกใจ รอมก็หันมามองพี่ชายพร้อมกับพยายามปรับสีหน้าให้ปกติ ผู้หญิงที่เขาแอบชอบเป็นภรรยาน้องชายคนเล็กเขาหรือนี่ ทำไมโลกถึงกลมได้ขนาดนี้
“ผู้หญิงคนนี้แหละที่เป็นเมียผม” คิมหันต์ดึงหญิงสาวมาเผชิญหน้ากับพี่ชายทั้งสอง
“เราเองหรือที่เป็นเมียเจ้าคิม” เวคินทร์ถามออกไปด้วยความแปลกใจ หญิงสาวผู้นี้ทำงานกับเขามาตั้งหลายเดือน เขาไม่เคยรู้เลยว่าเธอเป็นเมียของน้องชาย แต่จากอาการที่เขาเห็นมีแต่เจ้าน้องชายคนเล็กของเขานี่แหละที่เจ้ากี้เจ้าการอยู่
“เอ่อ...ท่านประธานค่ะ ที่จริงแล้วดิฉันไม่ได้” ยังไม่ทันที่ปานดาวจะได้ปฏิเสธ คิมหันต์ก็ยกมือขึ้นปิดปากของเธอเสีย จนเธอต้องหันมาถลึงตาใส่อย่างไม่พอใจ
“คือ…ไม่มีอะไรหรอกครับพี่คิงส์ ผมว่าเราไปหาร้านกาแฟนั่งคุยกันดีกว่าไหมครับ”
“ก็ดีเหมือนกัน ไปเถอะรอม” เวคินทร์เอ่ยออกมาพร้อมกับสะกิดน้องชายคนรองให้เดินตาม เขารู้สึกว่าเรื่องเริ่มจะยุ่งไปกันใหญ่ หากสิ่งที่เขาคิดเป็นความจริง น้องชายทั้งสองของเขาอาจทะเลาะกันไม่วันใดก็วันหนึ่ง
“แล้ววีวี่ล่ะคะ” วีรดาเอ่ยออกมาเมื่อเธอรู้สึกเหมือนกับว่าเธอกลายเป็นส่วนเกินเสียแล้ว เรื่องอะไรเธอจะยอม แล้วก็เดินตามทั้งสี่เข้าร้านกาแฟเช่นกัน
ไม่นานเวคินทร์ รอม คิมหันต์ ปานดาวและวีรดาก็ทยอยกันเดินเข้ามานั่งในร้านกาแฟ หลังจากสั่งเครื่องดื่มและขนม เวคินทร์ก็ตัดสินใจสอบถามเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างน้องชายคนเล็กกับผู้ช่วยเลขาของน้องชายคนรองทันที
“เอาล่ะตกลงเรื่องมันเป็นยังไงเจ้าคิม”
“เรื่องไหนล่ะครับพี่คิงส์” คิมหันต์ถามออกไปด้วยไม่รู้ว่าจะพูดเรื่องไหนก่อนดี
“แล้วแกควรจะเล่าเรื่องไหนก่อนดีล่ะเจ้าคิม” รอมตัดสินใจถามออกมาก่อนจะจ้องหน้าน้องชายคนเล็กเพื่อค้นหาความจริงในดวงตาคู่นั้นก่อนจะหันไปมองหญิงสาวอีกคนด้วยหัวใจที่เจ็บปวด เขายังไม่ทันได้บอกว่าชอบเธอเลย อยู่ๆ เธอก็กลายมาเป็นน้องสะใภ้เขาเสียแล้ว
“แล้วนี่ตกลงแกกับปานดาวเป็นสามีภรรยากันจริงใช่ไหม” เวคินทร์ถามอย่างต้องการรู้ความจริง
“จริงครับ” คิมหันต์ตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“ไม่จริงค่ะ” ปานดาวปฏิเสธขึ้นทันที
“ตกลงเป็นหรือไม่เป็น” เวคินทร์เอ่ยออกมาด้วยความเครียด มองน้องชายคนเล็กสลับกับผู้ช่วยเลขาของน้องชายคนรองอย่างคาดคั้น
“ผมกับปานเราเป็นสามีภรรยากันจริงๆ ครับพี่คิงส์” คิมหันต์เอ่ยออกมาพร้อมกับบีบข้อมือหญิงสาวแน่น
////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
- ผู้เขียน
