เช็คเงินสดสิบล้านที่วางอยู่ตรงหน้า ไม่ได้ทำให้กีรติสนใจหยิบมันขึ้นมาเลยสักนิด ผิดกับอีกคนที่นั่งอยู่ข้างกัน เอกอนันต์ตัวสั่นตาลุกวาว หากในเช็คไม่ระบุว่าผู้รับคือภรรยา เขาคงคว้ามาไว้ในมือเองแล้ว
“นี่อะไรคะคุณย่า”
“ค่าจ้างให้เธอออกไปจากชีวิตหลานชายฉันไง”
“สิบล้าน?” กีรติแสยะยิ้ม “ไม่น้อยไปหน่อยเหรอคะ”
“แล้วเธอต้องการเท่าไหร่ หรือว่าต้องการทุกบาทของเจ้าภาม” ผ่านโลกมามาก ทำไมนางจะมองหญิงสาวรุ่นหลานไม่ออก “ถ้าคิดจะอยู่เพราะหวังฮุบสมบัติหลานฉันละก็ ฉันจะบอกอะไรเธอให้นะ ตาภามเหลือเงินอยู่ไม่กี่ล้านหรอก ทุกวันนี้เงินที่กินที่ใช้ก็ค่าจ้างจากการทำงานในตำแหน่งนายแพทย์ทั้งนั้น”
จะโกหกอะไรก็ให้น่าเชื่อกว่านี้ไม่ได้หรือ ไม่มีทางที่ทายาทมหาเศรษฐีอย่างภามจะมีเงินไม่กี่ล้านอย่างที่คุณหญิงชิดสมัยว่า ถ้าจะมาแนวไม่พอใจเธอแล้วไม่ยกสมบัติให้ภามก็คงไม่ใช่ เพราะเท่าที่สืบมานายแพทย์วาโยได้โอนสมบัติส่วนใหญ่ที่
