“แค่มีพี่ภามอยู่ด้วยกัน เกลก็ดีใจที่สุดแล้วล่ะค่ะ ตอนเกลเด็กๆ อย่าว่าแต่ของขวัญวันเกิดเลย ไม่ถูกฟาดด้วยฝ่ามือหรือกินข้าวคลุกน้ำปลาในวันเกิดตัวเองก็ดีแค่ไหนแล้ว” สายตาคนตรงหน้าที่มองมาบอกชัดว่าสงสารเธอจับหัวใจ เป็นความสำเร็จที่กีรติสาแก่ใจเป็นที่สุด
“เชื่อพี่นะว่าทุกอย่างมันจะดี และไม่มีวันแย่เหมือนอดีตที่เกลเคยเจอมา” กีรติเคยเล่าให้ฟังว่าในวัยเด็กแม่ต้องออกไปทำงาน แม่จึงฝากให้ยายช่วยเลี้ยงเธอ ยายเกลียดกีรติเพราะคิดว่าเป็นเพราะกีรติ ลูกสาวตัวเองถึงตกระกำลำบาก กีรติถูกยายตีเป็นประจำ ทว่าก็ไม่กล้าบอกแม่ เพราะกลัวว่ายายจะยิ่งตีมากกว่าเดิม เด็กหญิงกีรติทนให้ยายทำร้ายจนกระทั่งลมหายใจสุดท้ายของผู้เป็นยาย
วูบหนึ่งความปรารถนาดีที่ภามมีให้อย่างบริสุทธิ์ใจทำให้กีรติรู้สึกผิดที่ทำชีวิตชายหนุ่มพัง แต่ก็แค่วูบเดียวเท่านั้น ที่ให้ภามได้ในฐานะที่เขาเป็นเพียงคนเดียวที่ดีกับเธออย่างแท้จริงนั่นคือคำขอโทษ
