ร้านกาแฟร้านเดียวในโรงพยาบาลคือสถานที่ที่ของขวัญชอบไปนั่งทำงานยามต้องการใช้ความคิดเงียบๆ คนเดียว ซึ่งแทบทุกครั้งที่มา เครื่องดื่มที่หญิงสาวชอบสั่งก็คือมอคคา กาแฟผสมช็อกโกแลตหวานน้อย
“เอามอคคาเย็นแก้วนึงครับ”
“ได้ค่ะคุณหมอ รอสักครู่นะคะ” พนักงานรับออร์เดอร์ส่งยิ้มให้นายแพทย์หนุ่มที่มีข่าวลือกระฉ่อนไปทั่วโรงพยาบาลว่าเล่นชู้จนเมียขอหย่า ทั้งยังแอบมองหญิงสาวที่นั่งอยู่ไม่ห่างจากเคาน์เตอร์นัก
ภามจับสังเกตได้จึงหันหลังไปตามสายตาพนักงาน เลยได้เห็นว่าของขวัญนั่งอยู่ เจ้าหล่อนใส่หูฟัง ทั้งยังหันหลังให้ คงไม่รู้กระมังว่าเขาเดินเข้ามาในร้าน ไม่อย่างนั้นคงเก็บของลุกหนีไปแล้ว
“กาแฟได้แล้วค่ะคุณหมอ สี่สิบห้าบาทค่ะ”
“นี่ครับ” ภามยื่นเงินให้พนักงานก่อนเดินออกจากร้านไป หลายครั้งที่เขาบังเอิญเจอของขวัญในโรงพยาบาล ซึ่งเราทั้งคู่ต่างก็แค่ยิ้มให้กันตามมารยาท ไม่ได้พูดจาหรือทำอะไรมากไปกว่านั้น ไม่รู้ว่าคิด
