“อื้อ~” ฉันทุบหลังเขาเพราะเขาจูบฉันมานานมาก นานจนฉันที่จูบไม่ค่อยเป็นเริ่มหายใจไม่สะดวก
“...หึๆๆ” พี่ฟาโรห์ผละออกช้าๆ เขามองฉันจากนั้นก็หัวเราะในลำคอเบาๆ ส่วนฉันน่ะเหรอคะ อายสิคะ โดนจูบดูดดื่มมากใครจะไม่อายกันล่ะ -///-
“ปะ ปล่อยก่อนค่ะ” ฉันเอามือดันอกเขาแล้วก็บอกเสียงสั่น ส่วนหน้าก็ก้มลงมองอกเขาอยู่อย่างนั้นเพื่อหลบสายตา
“เราไม่มีเรื่องเข้าใจผิดกันแล้วนะ” พี่ฟาโรห์พูดขึ้น น้ำเสียงไม่เย็นชาอย่างที่เคยฟัง แต่ก็ไม่ได้หวานหรอกนะคะ
“...ค่ะ ปล่อยได้แล้วค่ะ” ฉันพยักหน้ารับ ไม่มีแล้วเรื่องเข้าใจผิด ตอนนี้มีแต่เรื่องที่คิดไปไกล
“ยังไม่เคลียร์นะพี่ว่า” พี่ฟาโรห์พูดอะไรของเขาอีกก็ไม่รู้ ฉันทำตัวไม่ถูกแล้วนะคะ
“เคลียร์แล้วค่ะ” ฉันยังคงมองที่อกเขาเพื่อหลบสายตา แต่เขากลับก้มหน้าลงมามองหน้าฉันแล้วยิ้มบางๆ ให้ตายเถอะนี่ใช่พี่ฟาโรห์ตัวจริงใช่ไหมคะ
“ยังครับ เรื่องของเรายังไม่เคลียร์” แม่~ พริกไม่ไหวแ
