คลุมถุง(พุ่ง)ชน(หัวใจ)

ก่อนจะมีผัวเป็นตัวเป็นตน(จบ)

เมื่อรถยนต์สีขาวสภาพใหม่แต่ฝุ่นเขลอะแล่นมาจอดหน้าบ้าน ช้องนางที่รออยู่ก่อนแล้วรีบเดินไปหาทันทีเสียงเปิดกระโปรงหลังรถบอกให้รู้ว่ามีของต้องเอาลงมา

“ทำไมกลับเร็วคะ” ช่อม่วงลงจากรถแล้วถามใบหน้ายิ้มแย้มแล้วช่วยหยิบถุงสินค้าที่แม่ฝากมาให้ยายมาลัย

“เร็วที่ไหน ปกติแหละ ช่อนั่นแหละไปนาน”

“ก็รอผักที่แม่ฝากมาให้ยายมาลัยนี่ไง พรุ่งนี้แม่จะได้ไม่ต้องมา”

“อ๋อ งั้นไป” หล่อนยกถุงผักสองถุงโตๆ ลงมา ส่วนช่อม่วงหยิบถุงไข่เป็ดกับถุงผักอีกถุงลง

“เดี๋ยวสิ” ช่อม่วงค้านพร้อมปิดกระโปรงท้ายรถ “นี่ของเราเอาไว้กิน เอาไปเก็บก่อน” ยกถุงที่ตัวเองถือขึ้น “ไข่นี่ก็แบ่งไว้ด้วย คงอีกหลายวันกว่าแม่จะได้มา เพราะถอนผักรอบนี้ขายหมดแล้ว ถ้ามาแค่เอาไข่เป็ดมาให้มันไม่คุ้มค่าฝ่าแดดมา”

“ทำไมไม่บอกแม่ละว่าพี่แวะไปเอาก็ได้ มอเตอร์ไซค์คล่องตัวดี”

“บอกแล้ว ว่าให้พี่ช้องไปเอาหรือช่อไปเอาก็ได้ แต่แม่บอกกลัวพี่ช้องตัวดำไปกว่านี้” ช่อม่วงตบท้ายด้วยเสียงหัวเราะเบาๆ ทำให้ช้องนางต้องก้มลงมองแขนตัวเอง จะว่าคล้ำก็ไม่เชิงแค่ดำแดดนิดๆ หน่อยๆ เพราะการสอนพละกลางแจ้งในบางวัน การขี่จักรยานยนตร์โดยไม่สวมเสื้อคลุมปกป้องผิวจากแสงแดดในบางวัน ก่อนมองหน้าน้องสาวแล้วมองทั้งตัว เห็นสีผิวที่แตกต่างกันชัดเจน

“พี่ไม่ได้ดำเสียหน่อย ช่อแหละขาวเกินหน้าเกินตา ในบรรดาเราสามคนพี่น้องช่อนะขาวสุด ขาวผิดพ่อผิดแม่ด้วย”

“อ้าว! เป็นความผิดน้องอีก” ตามด้วยเสียงหัวเราะขัน ก่อนบอก “ช่อเอาของไปเก็บก่อน”

“เอาแค่ผักพอ ไข่ในตู้เย็นยังมีอีกหลายฟองพี่กินคนเดียวไม่ทัน หรือช่อจะเอา”

“ไม่เอาจ้ะ” ช่อม่วงวางถุงใส่ไข่เป็ดลงบนพื้น ก่อนจะนำถุงผักเข้าไปเก็บในบ้าน แล้วกลับออกมาในเวลาไม่นานพร้อมกับการปิดประตูบ้านคล้องกุญแจ แม้จะไปแค่ร้านช่อม่วงที่อยู่ติดกับบ้าน แต่ก็ต้องปลอดภัยเอาไว้ก่อน

เพราะนำสินค้ามาส่งกันเป็นประจำสองสาวจึงเดินเลยไปในครัวเพื่อจะได้เจอยายมาลัยที่คอยควบคุมรสชาติอาหารให้ได้ตามมาตรฐานของร้านที่เปิดมานานร่วมสิบปี

ยายมาลัยเป็นหญิงสูงวัยอายุเกือบเจ็ดสิบรูปร่างสันทัดค่อนไปทางผอมกระฉับกระเฉงจนดูหนุ่มเกินอายุ ทั้งหน้าตาที่มีเค้าความสวยช่วงวัยสาวยังแต่งแต้มสีสันบางเบาเพื่อให้เข้ากับเสื้อผ้าที่สวมใส่ยิ่งทำให้ดูภูมิฐานน่าเคารพนบไหว้ บ่อยครั้งที่คนมากินอาหารคิดว่ายายมาลัยเป็นลูกค้าพวกคุณหญิงคุณนายอะไรพวกนั้นเสียด้วยซ้ำ

หญิงสูงวัยขยับแว่นตาเพื่อมองให้ชัดเจนขึ้น ก่อนจะรับไหว้สองสาวพี่น้อง

“แม่ให้เอาผักกับไข่เป็ดมาค่ะยาย” ช่อม่วงเป็นคนบอก เพราะช้องนางมัวแต่มองเลยไปที่เรือนริมน้ำ ซึ่งยายมาลัยก็เห็น

“ยังอยู่ คนนี้ไล่ยาก” ยายมาลัยพูดปลงๆ นั่นทำให้ช้องนางหันกลับมาสบตาช่อม่วงก่อนสบตาแก ยายมาลัยพยักหน้าเล็กน้อยแล้วเดิน เป็นอันรู้กันว่าอยากให้สองสาวตามไป ช้องนางกับช่อม่วงรีบส่งของให้คนงานที่ออกมารับอย่างรู้หน้าที แล้วรีบเดินตามยายมาลัยไป

“ทำไมไล่ยาก” ช่อม่วงอดสงสัยไม่ได้จึงถามค่อยๆ

“ไม่รู้สิ ปกติแกไล่เหมือนหมูเหมือนหมาทุกราย”ช้องนางตอบกลับเสียงค่อย ไม่คิดว่ายายมาลัยจะได้ยิน

“คนนี้มันท้อง”

คำตอบของยายมาลัยทำเอาสองพี่น้องหยุดกึก โดยเฉพาะช้องนางแทบทรุดลงกับพื้น หมดแรง หมดใจ

โอ๊ย! ไม่ยอม