แต่ถ้าหากว่าคุณวิไกรไปติดผู้หญิงเข้าจริงๆ เรื่องนี้ต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ เมื่อยังมีความกังวลอยู่แต่ไม่รู้จะปรึกษากับใคร พรรณนุชทำได้แค่ทิ้งตัวเองลงนั่งกับเก้าอี้ในห้อง
ในเวลานี้ความคิดเป็นของพะงาแขแม้เธอจะเริ่มตั้งครรภ์แต่การปรนนิบัติสามีในการดูแลเขา เช่นการบีบนวดยามที่เขาเหน็ดเหนื่อยจากบริษัทเธอก็ยังทำเช่นเดิม การใส่ใจทนุถนอมจากเขาผู้เป็นสามีก็เห็นได้ชัด เขาไม่ได้ปล่อยให้เธออยู่คนเดียว อย่างน้อยเขาเป็นเพื่อน เขาทั้งพูดทั้งเล่า ทั้งหัวเราะ มีอะไรที่เขาอยากจะเล่าในที่ทำงานเขาก็เล่า
แต่ก็รู้สึกดีนะ ที่เขารู้สึกกับผู้หญิงแบบเธอนี่ แบบดีที่สุด เขาไม่เคยผลักไสและรังเกียจ และพะงาแขเก็บความรู้สึกนี้ไว้ไม่ให้มันหยิ่งผยองออกมาจากใจหล่อน ยิ่งเป็นสิ่งที่หล่อนไม่ควรทำ หล่อนมาจากดินเบื้องต่ำ ชนชั้นฐานะไม่มีอะไรเทียบเขาได้เลย
ตะกอนที่ขุ่นกวนใจของเธอบังเกิดอีกครา ทำไมต้องไปสนใจคิดด้วยนะ แต่ก็เผลอคิดจน
