54 จงใจให้รู้

1934 คำ

เช้าวันต่อมา… “อื้ม…เฮ้ย!!” เสียงเจเลอร์ที่นอนอยู่บนโซฟาหรูกลางห้องรับแขกร้องขึ้นด้วยความตกใจสุดขีด หลังจากที่เขางัวเงียลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วพบเข้ากับร่างเล็กที่กำลังเอาผมปิดหน้านั่งก้มหน้ามองมาทางเขา “ตกใจอะไรคะ” ลลินถามพร้อมกับค่อย ๆ จับผมตัวเองให้เป็นปกติ “ฟู่ว! ทำอะไรของเธอเนี่ย” “ลินก็แค่หวีผมด้านหน้าตัวเองเฉย ๆ เองค่ะ” “แล้วมานั่งหวีอะไรตรงนี้” “ก็ลินอยากดูทีวีด้วยนี่คะ” เจ้าของใบหน้าเรียวใสตอบกลับตาใส ทำเอาเจเลอร์ที่ได้ยินถอนหายใจลุกขึ้นนั่งด้วยท่าทีปกติ “หิวหรือเปล่าคะ ลินซื้อโจ๊กมาเผื่อไว้ให้” “ไม่ละ ฉันไม่ชอบกินข้าวเช้า” “…” ลลินก็นิ่ง เพราะนิสัยของเจเลอร์ในบางอย่างค่อนข้างเหมือนพี่ชายของเขาอยู่พอสมควร “เป็นอะไรไป” “อ๋อ…เปล่าค่ะ” เรียวปากสีหวานตอบพร้อมกับมองหน้าคนที่นั่งอยู่ “งั้นพี่จะกลับเลยไหมคะ” คนตัวเล็กถาม โชคดีที่วันนี้เป็นวันหยุดของพวกเขา ซึ่งเจเลอร์ที่ถูกถ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม