“กรี๊ดดด!! ฮือออ!…ลินเจ็บค่ะ ฮึก เจ็บ…” คนตัวเล็กเอ่ยน้ำตาคลอไปกับความใหญ่โตที่ตอกอัดเข้ามาสุดแรง ความยาวของแก่นกายหนานั้นกระแทกเข้ายังผนังมดลูกของร่างเล็กอย่างจัง สร้างความรู้สึกจุกหน่วงให้กับลลินอยู่ไม่น้อย
“…พี่โจชัว ฮึก”
“จะร้องทำไม”
“ลินจุกค่ะ เจ็บด้วย”
“แรก ๆ ก็แบบนี้”
“ฮึก…”
“หยุดร้อง”
“พี่โจชัว เอาออกก่อนได้ไหมคะ ลินจุก”
“ไม่ได้”
“ทำไมล่ะคะ” ดวงตากลมโตมองหน้าถามรุ่นพี่ตัวสูงอย่างเริ่มงอแงไปกับความจุกเสียดภายใน รวมถึงกลีบกุหลาบของเธอที่รู้สึกเจ็บไปหมดกับขนาดมหึมาของเขา
“กว่าจะเอาเข้ามาได้ มันไม่ง่าย”
“แต่ลิน…”
“เงียบ แล้วปรับตัวไป ฉันให้เวลาสามวิ”
“ค…คะ?”
“หนึ่ง…” ปากหนาเริ่มนับไม่สนใจ ขณะที่ร่างบางยังคงนอนแสดงสีหน้าเหยเกสลับกับเบะปากอยากร้องงอแงไปกับความเจ็บที่ได้รับ
“สอง”
“พะ…พี่โจชัว…”
“สาม”
ปึก!
“อ อึก!…” ร่างบางร้องเสียงหลงพลางรีบคว้าจับแขนหนาข
