เช้าวันต่อมา… แอดด เสียงประตูห้องของร่างเล็กที่อยู่ในชุดนักศึกษาเปิดออกไปด้วยสีหน้าท่าทางอารมณ์สดใสกว่าวันที่ผ่าน ๆ มา หลังจากที่อีกคนไม่จำเป็นที่จะต้องหลบหน้ารุ่นพี่ตัวสูงห้องข้าง ๆ อีกแล้ว ในตอนนั้นเอง ประตูห้องด้านข้างคนตัวเล็กก็เปิดออกมาเช่นเดียวกัน ลลินจึงชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะตัดสินใจหันไปส่งยิ้มทักทายยังเจ้าของใบหน้าหล่อเหลา “สวัสดีค่ะ กำลังจะไปทำงานเหรอคะ ^^” “อืม” โจชัวพยักหน้าตอบ พร้อมกับสองคนที่เดินตรงเข้าไปยังลิฟต์ที่อยู่ไม่ไกลด้วยกัน โดยที่ลลินนั้นกดชั้นล็อบบี แต่โจชัวกดชั้นใต้ดินที่จอดรถสปอร์ตคันหรูเอาไว้ ใช้เวลาไม่นาน… ติ้ง! ประตูลิฟต์คอนโดหรูก็เปิดออกเมื่อถึงชั้นล็อบบี ลลินจึงหันไปส่งยิ้มหวานให้กับคนที่ยืนอยู่ด้านหลังตาหยีพลางทำท่าจะเดินออกไป ทว่า “เดี๋ยว” “…” ใบหน้าใสหันมองยังรุ่นพี่ตัวสูงที่เอ่ยเรียกตัวเองแววตาสงสัย “ไปด้วยกัน” พูดจบ มือหนาก็จัดการคว้าแขนเรียวก