Chapter 7 (2)
คำพูดที่ดังมาจากด้านหลังทำให้เขาหยุดการกระทำที่ไร้สติ ก่อนจะหันกลับไปมองทางต้นเสียง
ชายหนุ่มยกมือไหว้เมื่อเห็นว่าเจ้าของเสียงคือพระชรารูปหนึ่ง แววตากร้านโลกที่ทรงอำนาจแต่เปี่ยมไปด้วยเมตตามองมายังเขา
“เป็นอะไรหรือโยม ต่อยเสามันทำไม”
คำถามดังขึ้นขณะที่ชุนยังคงนั่งก้มหน้านิ่ง
“ลุกขึ้นมานั่งคุยกันเถอะ อย่าต่อยเสามันเลย เพราะจะมีแต่เจ็บตัว มันช่วยอะไรโยมไม่ได้หรอก”
สิ้นเสียงพระชรา ชุนจึงลุกขึ้นแล้วเดินไปหาที่นั่งโดยเขาหลบให้พระชรานั่งก่อน
ชุนนั่งนิ่งไม่ยอมพูด เพราะเขาไม่รู้จะบอกกับพระชราถึงสิ่งที่เกิดขึ้นว่าอย่างไร พระชรามองหน้าของชุนโดยผ่านสายตากร้านโลกของท่านเอง ก่อนท่านจะเป็นฝ่ายเริ่มพูดก่อน
“ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมีเราเท่านั้นที่รู้อยู่แก่ใจ”
ชุนเงยหน้ามองแต่ยังไม่ยอมพูดอะไรเหมือนเดิม
“สมองกับหัวใจสองสิ่งนี้ต้องทำงานคู่กัน อย่าปล่อยให้สิ่งหนึ่งสิ่งใดทำงานเพียงลำพัง”
“ห
