“คิกคิก”
เสียงหัวเราะราวกับชอบใจกับอะไรสักอย่างที่แสนจะคุ้นเคยปลุกให้ศศิลัลน์รู้สึกตัวตื่น หญิงสาวไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเผลอหลับไปตอนไหนทว่าสิ่งแรกที่คิดถึงเมื่อรู้สึกตัวตื่นก็คือลูกสาวตัวน้อย
พอคลำสะเปะสะปะไปยังพื้นที่ข้าง ๆ ทว่ากลับคว้าได้เพียงความว่างเปล่าหญิงสาวก็ใจหายวาบ หวาดกลัวว่าระหว่างที่เธอหลับพ่อของลูกจะพายัยหนูไปจากเธอซะแล้ว
ศศิลัลน์ทะลึ่งพรวดลุกขึ้น นัยน์ตามีประกายความห่วงใยมองหาหนูน้อยลลินน์ในทันทีแล้วก็ได้เห็นว่ายัยหนูยังคงนั่งอยู่บนเตียง ข้าง ๆ กันยังมีคุณพ่อหมาด ๆ นั่งอยู่ด้วย
หญิงสาวลอบถอนใจโล่ง แม้ว่าเรื่องที่เขาปรากฎตัวจะไม่ใช่ฝันตื่นหนึ่งเหมือนครั้งก่อนแต่ก็โล่งใจที่เขาไม่ได้พาหนูน้อยไประหว่างที่เธอหลับเป็นการแก้แค้น
“คิกคิก”
เสียงหัวเราะชอบใจของยัยหนูดังมาอีกครั้งจนคนเป็นแม่ต้องขมวดคิ้ว แต่ยัยหนูกลับไม่ได้เฉลยอะไรทำเพียงหันไปคุยคิกคักกับคนเป็นพ่อ ใจหนึ่งก็สงสั
