หลังจากที่เสวี่ยหลานซีลืมตาขึ้นมาก็ผ่านมาเจ็ดวันแล้ว เป็นเจ็ดวันที่รู้สึกอึดอัดใจไม่น้อย เพราะเยี่ยนอวี่หมิงดูแลทะนุถนอมนางเกินไป แม้แต่จะจับตะเกียบคีบอาหารเข้าปาก เขายังแย่งตะเกียบไปจากมือนางเสียดื้อ ๆ ไม่ต้องเอ่ยถึงยามที่นางก็อาบน้ำชำระร่างกาย ที่เขาดึงดันจะเข้ามาดูแลด้วยตัวเอง ด้วยข้ออ้างไร้ยางอายอย่างเช่น กลัวว่านางจะหมดสติจมน้ำ จนนางอาละวาดไม่ยินยอมอย่างถึงที่สุด เขาจึงยอมตกลงโดยแลกกับต้องมีสาวใช้คอยดูแลไม่ห่าง และหลังจากนั้นนางก็ได้สหายคุยเล่นแก้เบื่อมาหนึ่งคน
สาวใช้นางนี้มีนามว่าอาเจียว อายุน้อยกว่านางสามปี แต่มีไหวพริบไม่น้อย อีกทั้งยังมีวรยุทธ์อีกด้วย ที่นี่แม้แต่สาวใช้ก็ยังมีวรยุทธ์ แต่นางเป็นถึงนายหญิง กลับทำอันใดไม่ได้นอกจากกินกับนอน บางครั้งก็ออกไปเดินเล่นรอบ ๆ เรือนพักแล้วจบด้วยการถูกเยี่ยนอวี่หมิงอุ้มกลับเรือนทุกครา
“อาเจียว...ข้าอยากออกไปเดินเล่นสักหน่อย ตอนนี้เยี่ยนอวี่ห
