เมื่อวันฮันนีมูนสิ้นสุดลง พาทิศก็พาอารดากลับมาบ้าน รถยนต์จอดสนิทที่หน้าบ้าน พาทิศอดไม่ได้ที่จะมองใบหน้าอ่อนเยาว์ของอารดา ก่อนจะอมยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
อารดาปลดเข็มขัดนิรภัยออกจากตัว และก็จะหันมาขอบคุณพาทิศ แต่ก็พบว่าเขากำลังจ้องมองอยู่พอดี สองแก้มนวลซับสีเลือดฝาดขึ้นมาโดยอัตโนมัติ เพราะแววตาที่พาทิศใช้มองมา อ่อนโยนกว่าทุกครั้ง
“เอ่อ... ดา... ขอตัวก่อนนะคะ”
“อืม”
พาทิศรีบละสายตาจากใบหน้าของอารดา และมองไปที่อื่นแทน
เขารอจนอารดาลงไปจากรถแล้ว จึงค่อยก้าวตามลงไป
“ฝากเอากระเป๋าเข้าบ้านด้วยนะครับ”
เขาบอกคนขับรถ ก่อนจะเดินตามร่างบอบบางของอารดาเข้าไปในตัวตึกใหญ่ แต่ระหว่างทางก็เดินสวนเข้ากับผู้ชายสามคน
พาทิศเก็บความสงสัยเอาไว้ ก่อนจะเอ่ยถามผู้เป็นย่าทันทีเมื่อเจอท่านในห้องโถง
“ผู้ชายสามคนนั้นเป็นใครหรือครับคุณหญิงย่า แต่งตัวเหมือนพวกช่างติดตั้งกล้องเลยครับ”
“ช่างแอร์น่ะ พอดีแอร์ในห้องย
