แววดาวออกมาเดินเล่นที่หน้าบ้าน ก่อนจะตกใจมากเมื่อเห็นรถคันคุ้นตาแล่นเข้ามาจอดที่โรงจอดรถ
“มาได้ยังไงเนี้ย”
และเพราะกลัวว่าคนอื่นจะออกมาเห็นชัยยุทธเข้า แววดาวจึงต้องรีบวิ่งเข้าไปหา และลากชัยยุทธไปคุยในที่ลับตาคน
“พี่ชัยรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี่”
“พี่ก็มีสายสืบของตัวเองน่ะสิครับ”
ชัยยุทธดึงแววดาวเข้าไปกอด ก่อนจะพยายามจูบปาก แต่แววดาวดิ้นหนีออกมาได้
“อย่าทำรุ่มร่ามที่นี่นะพี่ชัย”
“ทำไมล่ะ กลัวไอ้ผัวหน้าโง่มันรู้หรือไง”
แววดาวรู้ดีว่าต่อปากต่อคำกับชัยยุทธไปก็มีแต่จะเสียเปรียบ
“พี่ชัยบอกธุระมาดีกว่า ว่ามาที่นี่ทำไม”
“แหม ความจำสั้นจังนะเมียสุดที่รัก”
แววดาวมองชัยยุทธด้วยสายตาไม่พอใจ เพราะหล่อนเกลียดชัยยุทธนั่นเอง
“พี่พูดอะไรของพี่น่ะ ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย”
“แหม ก็ที่บอกว่าจะโอนเงินให้พี่ไงล่ะ นี่ผ่านมากี่วันแล้ว ทำไมไม่โอนสักที ต้องให้มาตามถึงบ้านผัวน้อยเนี่ย”
ชัยยุทธหัวเราะ
