พาทิศอุ้มแววดาวกลับมายังห้องพัก และวางลงบนพื้นห้องอย่างอ่อนโยน จากนั้นก็ถามหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง
“รีบอาบน้ำนะแวว ตัวเปียกแบบนี้ เดี๋ยวจะป่วยเอา”
“แวว... ไม่ค่อยมีแรงเลยค่ะ เอกอาบน้ำให้แววหน่อยได้ไหมคะ”
พาทิศมีสีหน้าลำบากใจ
“ผมว่าคงไม่เหมาะ...”
“อะไรไม่เหมาะคะเอก แค่อาบน้ำให้แววเอง แววเป็นเมียของเอกนะคะอย่าลืมสิ” แววดาวปั้นเสียงตัดพ้อ
“แต่ผม...”
“หรือว่าเอกเกรงใจเมียแต่งของตัวเองล่ะคะ ถ้าอย่างนั้นแววไม่รบกวนก็ได้ค่ะ” แววดาวถอยออกห่าง และทำสุ่มเสียงน้อยใจ
“ก็ได้ครับ เดี๋ยวผมเข้าไปช่วยแววอาบน้ำ”
“จริงนะคะเอก”
“ครับ”
แววดาวสวมกอดพาทิศเอาไว้แน่น รอยยิ้มพึงพอใจเกลื่อนใบหน้า
เมื่อเข้ามาอยู่ภายในห้องน้ำด้วยกัน แววดาวที่เปลือยเปล่าทั้งตัวก็พยายามยั่วยวนพาทิศอย่างจงใจ ทั้งลูบไล้ ทั้งพยายามจะจูบ แต่พาทิศก็ยังคงทำเฉยคล้ายไม่มีอารมณ์
“เราไม่ได้มีอะไรกันในห้องน้ำนานแค่ไหนแล้วคะเอก”
แววดา
