@ร้าน The moon Coffee
“น้ำชาอเมริกาโน่ 3 แก้วนี้ออเดอร์ใครวะแก?”
“ของฉันเองแหล่ะเดี๋ยวฉันจ่ายมีชีทเค้กด้วยนะ”
“อืมๆๆ…แล้วนี้จะออกไปไหนแต่เช้ายังไม่ 8 โมงเลย?”
“ไม่บอก”
น้ำชาทำท่าทางมีลับลมคมในตั้งแต่กลับมาจากวัดเธอก็จะหิ้วกาแฟกับขนมทุกๆเช้า โดยที่ไม่ยอมบอกว่าลูกค้าคนไหนสั่ง น้ำชาดูสดใสและมีชีวิตชีวาขึ้นมากผิดไปจากเมื่อ 2 - 3 เดือนก่อนหน้านี้
คลินิกเพื่อนสัตว์
“สวัสดีค่ะคุณน้ำชาคุณหมอรออยู่ด้านบนบอกว่าถ้าคุณมาถึงให้ไปดูเชอรีลหน่อย”
“เชอรีลป่วยเป็นอะไรอีกแล้วเหรอคะ?”
“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะขอบคุณสำหรับกาแฟและขนมไว้พวกเราจะไปอุดหนุนที่ร้านนะคะอร่อยมากๆเลย”
“ขอบคุณค่ะงั้นเดี๋ยวชาขอตัวขึ้นไปข้างบนนะคะ”
“ก็อกๆๆๆ!!…หมอคะน้ำชาเองค่ะ”
“แกร่ก!!!” เมื่อประตูห้องถูกเปิดออกใบหน้าหล่อเหลายืนยิ้มทักทายน้ำชา
“เหมี้ยวๆๆ!!…อ้าว!!!..เชอรีลเป็นอะไรอีกแล้วคะเนี้ยอ้อนใหญ่เลย” แมวแสนรู้ของหมอฆินก็เด
