สัตวแพทย์แสนรัก Veterinary (NC20+)

ครืน!!…ครืน!!… เสียงฟ้าร้องและลมกำลังกันโชกแรงเพราะพายุกำลังจะมา ในเวลานี้ก็เป็นเวลาที่เหล่าบรรดานักท่องราตรีกำลังเมามายและทยอยกันกลับเพราะฝนที่กำลังตั้งเค้ามาและผับคลับร้านเหล้าต่างทยอยปิดแล้ว “โอ๊ยย!!!” “คุณครับมีอะไรให้ผมช่วยรึเปล่า?” “ส้นรองเท้าฉันติด…อึบ!!…แกะยากแกะเย็นอะไรแบบนี้ซวยๆจริงๆถ้าโลกต้องการจะทดสอบฉันขนาดนี้ช่วยให้ฟ้าผ่าลงมาที่ฉันเลยสิ…ฮือๆๆๆ” “ใจเย็นๆคุณแค่ส้นรองเท้าติดมาเดี๋ยวผมช่วยเอง” ลานจอดรถที่คลับชื่อดังที่วันนี้สาวสวยอย่าง “น้ำชา” ที่เมาปลิ้นพูดจาอ้อแอ้สาวสวยร่างบางกำลังทะเลาะกับรองเท้าส้นเข็มที่สูงปรี๊ดทำพิษ เพราะส้นรองเท้าเจ้ากรรมดันไปติดร่องถนนจนเธอต้องเท้าพลิกทั้งที่กำลังจะกลับบ้าน เพื่อไปนอนเลียแผลใจที่กำลังสดใหม่จากเพื่อนสนิทและคนรักที่หักหลัง ซ่า!!…ซ่า!!…ซ่า!! ดั่งฟ้าแกล้งฝนได้ตกหนักลงมาราวกับฟ้ารั่วทำให้ร่างบางที่ยืนอยู่ในสภาพที่เมามายชุดที่สวมใส่นั้นเปียกปอน ชายแปลกหน้าร่างสูงแต่งกายสุภาพที่ยืนมองดูอยู่กลับไม่ยอมวิ่งหลบฝนไปขึ้นรถของตัวเอง เขากลับพยายามช่วยเธอโดยการก้มลงไปแล้วถอดรองเท้าให้อย่างเบามือ สายตาคมจ้องมองข้อเท้าเล็กที่ตอนนี้กำลังแดงอยู่ ส่วนมืออีกข้างก็พยายามดึงรองเท้าขึ้นมา “คุณทิ้งมันไปเถอะมันติดลึกมาก” “ขอบคุณค่ะที่ช่วยคุณใจดีจัง” “คุณไหวมั๊ย??…ข้อเท้าบวมและเมาขนาดนี้ขับรถกลับไม่ไหวหรอกเดี๋ยวผมไปส่ง” “คุณหมายความว่ายังไง….อยากขึ้นเตียงกับฉันใช่มั้ย??” “ผมดูหื่นขนาดนั้นเลยเหรอ??” “ไม่ค่ะแต่คุณใจดี หล่อ สเปกฉันเลยนะ ฮ่าๆๆๆ!!” “ชิ!!!…รีบไปเถอะคุณเปียกหมดแล้ว” “โอ๊ยย!!..ฉันเดินไม่ไหว” “พรึบ!!” ร่างบางถูกช้อนขึ้นมาในอ้อมแขนแกร่งชายแปลกหน้ารูปหล่อใจดีรีบเดินฝ่าสายฝน พร้อมกับสะพายกระเป๋าของเธอรีบเดินมาที่รถหรูของตัวเอง @ในรถ “ฮือๆๆ!!…พี่เชนท์ทำไมทำกับชาแบบนี้” ร่างบางนั่งรถมาเธอก็ร้องไห้บ่นพึมพำตัวสั่นเทาเพราะความหนาวจากชุดนุ่งน้อยห่มน้อยของเธอที่เปียกฝนบวกกับแอร์รถที่เย็นฉ่ำ “เหอะ!!..สงสัยอกหัก” ฆินปลายตามองคนที่นั่งข้างๆร้องไห้ฟูมฟายพร่ำเพ้อถึงคนรักพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ “คุณผู้หญิงบ้านอยู่ที่ไหนผมจะไปส่ง?” “ฉันยังไม่อยากกลับบ้าน” “เฮ้ย!!..ผมง่วงแล้วพรุ่งนี้ต้องทำงานนี่มันก็จะตีสองแล้วคุณ” “งั้นจอดตรงป้ายรถเมล์หน้านั่น” “คุณจะบ้าเหรอฝกตกขนาดนี้ดูสภาพคุณสิชุดคุณมองเห็นไปถึงตับอ่อนท่อน้ำดีขนาดนี้ ผมไม่อยากเป็นผู้ต้องหาคดีฆ่าข่มขืนหรอกนะ” “ฮือๆๆ!!…ผู้ชายมันก็คิดได้แต่เรื่องอย่างว่าสินะ” “เฮ้ออ!!…มันวันอะไรกันแน่วะ?” @คลินิกเพื่อนสัตว์ เมื่อขับรถมาถึงคลินิกรักษาสัตว์ซึ่งเป็นของหมอฆินชั้นบนจะเป็นบ้านของเขาที่ออกแบบมาให้สำหรับพักผ่อนและอยู่อาศัยหลังจากเลิกงานรักษาสัตว์ และชั้นล่างเปิดเป็นสถานพยาบาลสัตว์เลี้ยง หมอฆินจึงอุ้มร่างบางที่หลับใหลเนื้อตัวเปียกปอนไม่ต่างจากเขาขึ้นชั้นบนซึ่งเป็นห้องของเขาเอง “คุณๆตื่นก่อนเปลี่ยนเสื้อผ้านี่ของผมเองสะอาดใส่ได้” “งื้อ!!!…ไม่อาวว” มือบางปัดไปที่มือหนาพูดเสียงยานเพราะง่วงนอนวันนี้เธอดื่มหนักชนิดที่ว่าพร้อมหลับคาโต๊ะ “เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอกจะนอนเตียงผมเปียกๆแบบนี้ไม่ได้นะ” ร่างสูงที่หมดหนทางจะปลุกให้ร่างบางที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงตื่นขึ้นมา เขาจึงเดินไปเพื่ออาบน้ำสระผมเช็ดตัวเพราะน้ำฝนนั้นเย็นมาก เมื่อจัดการธุระส่วนตัวเสร็จก็เดินเข้ามาพบว่าหญิงสาวยังนอนหลับเนื้อตัวเปียกชุ่ม เสื้อผ้าของเขายังถูกวางเอาไว้ที่เดิม “เอาไงละถ้าไม่เปลี่ยนชุดก็ต้องจับไข้แน่นอนถือซะว่าช่วยคนก็แล้วกัน” หมอฆินจึงถอดชุดเซ็กซี่ของเธอออกเขานั้นถึงกลับหันหน้าไปทางอื่นเพราะสัดส่วนของเธอนั้นมันน่ามองไปหมด เขาเห็นตั้งแต่ตอนที่ฝนตกเพราะชุดสีขาวรัดรูปเว้าหน้าเว้าหลังเวลาเปียกมองเห็นเนื้อหนังข้างในชัดเจน “หมับ!!” จู่ๆมือบางก็จับไปที่มือหนาที่กำลังถอดชุดชั้นในให้เธอ “คุณยังไม่ได้แต่งงานใช่ไหม?” “อืม!!..ผมโสด” “งั้นคุณช่วยนอนกับฉันนะ” “หึ!!…ผมไม่ใช่พวกที่เอาไม่เลือกหรอกนะอยากจะประชดชีวิตที่โดนทิ้งรึไง?” “คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันถูกทิ้ง?” “ก็ร้องไห้เสียงดังเพ้อหาแต่ผู้ชายอยู่นั่นใครมันจะไม่ได้ยิน” “ On night stand. ถือว่าฉันตอบแทนคุณที่มีน้ำใจถ้าไม่ได้คุณฉันคงแย่” “แน่ใจนะว่าจะเล่นกับไฟอย่างผม?” “ในเมื่อผู้ชายยังเลวได้ทำไมฉันจะเลวมั้งไม่ได้ละ…ไม่ผูกมัดไม่ต้องรักต้องชอบแค่พอใจจบแยกย้ายฉันว่ามันแฟร์ ” “ห้ามเสียใจทีหลังนะคุณผมเตือนแล้ว” “หรือว่าคุณเป็นเกย์ไม่ได้ชอบผู้หญิง?” “จะลองพิสูจน์ดูมั้ย?” ใบหน้าหล่อเหลาของหมอฆินหันหน้ามามองใบหน้าสวยที่ตอนนี้ส่งสายตายั่วยวนเขา และเธอยังอยู่ในสภาพที่ล่อแหลมร่างกายนั้นมีเพียงชั้นในตัวจิ๋วสีดำสนิทที่ปกปิดความงามซ่อนไว้ หมอฆินกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอแม้ว่าวันนี้จะดื่มบ้างแต่เขาไม่ได้เมาจึงแสยะยิ้มร้ายที่มุมปากจ้องมองหญิงสาวที่คิดประชดชีวิตเพราะอกหักโดยใช้เขาเป็นเครื่องมือ ร่างบางที่นอนอยู่ลุกขึ้นมามองไปที่ดวงตาคมกริบสองแขนคล้องไปที่ลำคอยาวเอาไว้ ใบหน้างามยื่นเข้ามาใกล้ๆใบหน้าหล่อเหลาเป็นการเชื้อเชิญให้เขานั้นสนใจ หมอฆินถึงแม้ว่าจะเป็นคนโสดแต่เขาก็คือผู้ชายเมื่อถูกสาวสวยให้ท่าขนาดนี้ก็ไม่ปฏิเสธ เพราะอารมณ์และบรรยากาศมันพาไปอีกทั้งยังถูกเธอกล่าวหาว่าเป็นเกย์อีก ปากหนาจึงประกบไปที่ปากบางอย่างละมุนหญิงสาวก็จูบเขากลับเช่นกัน ทั้งคู่เปลี่ยนกันจูบอย่างดุเดือดกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆกับน้ำลายหวานของทั้งคู่ต่างผลัดกันกลืนกินราวกับว่ากำลังหิวกระหาย ท่ามกลางเสียงฟ้าร้องและเสียงฝนที่ตกลงมาอย่างบ้าคลั่ง “อื้ม!!..คุณจะไม่เสียใจแน่นะ” “ไม่ค่ะฉันพร้อม” “งั้นผมไม่เกรงใจแล้วนะ” ร่างสูงจึงจัดการกับชุดชั้นในของคนใต้ร่างจนเปลือยเปล่าเผยให้เห็นสัดส่วนโค้งเว้า เอวบางคอดสะโพกผายหน้าอกอวบกลมโตเหมือนซาลาเปา ยอดปทุมถันสีชมพูระเรื่อ เนินสามเหลี่ยมที่งดงามอวบอูมน่าหลงแขนขาเรียวยาวผิวขาวอมชมพูใบหน้าหมดจดงดงาม ใบหน้าหล่อเหลาของหมอหนุ่มจึงก้มลงไปไซ้ซอกคอยาวดอมดมกลิ่นกายสาวที่หอมละมุน สร้างความสยิวจนคนใต้ร่างต้องจิกไปที่แขนล่ำๆ “อื้อ!!” เมื่อได้ยินเสียงครางหวานออกมาจากลำคอของคนใต้ร่าง หมอฆินจึงรับรู้ได้ว่าเธอมีความต้องการไม่ต่างไปจากเขาแล้ว มือหนาที่ลูบไล้ตามเรียวขาจึงขยับขึ้นมาบีบเค้นที่เต้าอวบ ปากหยักจึงดูดไปที่ยอมปทุมอย่างร้อนแรง ลิ้นสากได้ตวัดเกี่ยวดูดดุนยอดปทุมคู่งามเพิ่มแรงราคะให้คนที่นอนอยู่อย่างมากมาย “อ่าส์!!…เสียวจัง” มือหนาจึงลูบไปตรงจุดกลึ่งกลางแหวกขาเรียวออกแล้วสอดนิ้วเรียวเข้าไปจนสุดนิ้ว “อ่ะ!!…อ่ะ!!” นิ้วร้ายๆเริ่มกะแทกเข้าออกช้าๆจนน้ำหวานที่กลีบกุหลาบงามเยิ้มออกมา จึงเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆเป็นการปลุกเร้าอารมณ์ให้เธอ “อร๊ายยย!!…คุณ” เมื่อร่างบางส่งเสียงครางออกมาพร้อมกับตอดรัดนิ้วเรียวของเขา เกร็งตัวกระตุกเป็นสัญญาณบอกว่าเธอเสร็จสมเขาจึงหยุดแล้วปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองจนเปลือยเปล่า ร่างบางที่นอนอยู่จึงมองดูหุ่นล่ำของเขาพร้อมกับอาวุธประจำกายที่มีขนาดใหญ่โตสมกับหุ่นสูงใหญ่ หน้าอกแน่นกล้ามท้องเป็นลอนมองดูเห็นร่อง 11 ชัดเจนไร้ไขมัน เขานั้นหุ่นดีมากเธอเองก็อึ้งไม่คิดว่าจะงานดีขนาดนี้ สายตาคมจ้องมองไปที่ใบหน้าสวยไม่พูดจาเดินไปหยิบถุงยางอนามัยมา 1 กล่อง ในสภาพที่เปลือยเปล่าจากนั้นก็แกะมันออกแล้วสวมใส่เพื่อป้องกัน ร่างสูงจึงก้าวเท้าขึ้นมาบนเตียงเบียดตัวเข้ามาแทรกตรงกลางแล้วกางขาเรียวให้แยกออกจากกัน สายตาคมจ้องมองกลีบกุหลาบงามที่บานฉ่ำอย่างไม่วางตา “สวบ ~ ~ …อึ๋ย!!…” ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกดันท่อนเอ็นใหญ่เข้ามาทีเดียวจนมิดลำ เพราะร่องสวาทนั้นคับแน่นแม้จะมีน้ำหวานและสารหล่อลื่นจากถุงยางเลือบอยู่ ส่วนคนใต้ร่างนั้นสะท้านในการเข้ามาในตัวตนของเธออย่างรวดเร็ว “คุณอย่าเกร็ง…ผมขยับไม่ได้” “อื้อ!!!..จุก..” ร่างบางถึงกับจุกและแน่นเพราะยังไม่ชินกับขนาดของเขา แม้ว่าจะเคยผ่านเรื่องแบบนี้มาบ้างแล้วแต่เธอก็ไม่ได้ชื่นชอบหรือจะมีอะไรกับอดีตแฟนคนแรกบ่อยครั้ง มันจึงเป็นสาเหตุให้ความรักมีปัญหา ทำให้เธอถูกทิ้งจนต้องมาแก้แค้นคนรักเก่าด้วยการเอาคืนเขาแบบนี้ “ผมจะขยับแล้วนะ” ปากหยักจึงจูบไปที่ปากบางเพื่อลดความเกร็งและตื่นเต้น เขาเล้าโลมจนคนใต้ร่างเริ่มผ่อนคลายเอวหนาจึงเริ่มขยับช้าๆดันท่อนเอ็นใหญ่เข้าสุดออกสุดเป็นจังหวะ เมื่อเริ่มคล่องตัวแล้วจึงเร่งความเร็วขึ้น “ตับ!..ตับ!..ตับ!!..” “อ่ะ!!…อ่ะ!!..อ่ะ!!..อื้อ!!” ร่างบางที่กระเพื่อมไปตามแรงกระแทกความหนักที่ถาโถมลงมา พร้อมกับเสียงครางของทั้งคู่ดังระงมไปพร้อมๆกับเสียงฝน ทั้งคู่ต่างร่วมกันบรรเลงเพลงรักกันอย่างเร่าร้อน ชายหนุ่มแปลกหน้าที่เธอไม่รู้จักที่เป็นคนช่วยเธอ น้ำชา นั้นคิดเพียงแค่ว่าให้ความสุขกับตัวเองบ้างลองอะไรใหม่ๆ ผู้ชายทำได้เธอก็ต้องทำได้ในเมื่อเป็นอิสระแล้วไม่จำเป็นต้องเกรงใจใครไม่ต้องซื่อสัตย์ เพราะความซื่อสัตย์มันใช้มัดใครไม่ได้ “ซีดส์!!!…อ่าส์!!” ในที่สุดร่างสูงที่กระหน่ำกระแทกลงมาก็ส่งเสียงครางแหบพร่าออกมา พร้อมกับเกร็งตัวกระตุกใบหน้าหล่อเหลาเหยเกกระแทกลงมาถี่ๆแล้วปลดปล่อยน้ำกามใส่ในถุงยางที่มันยังเชื่อมต่อกับจุดกึ่งกลาง แล้วใช้มือหยิบกระดาษชำระถอดถอนท่อนเอ็นใหญ่ออกมามองเห็นน้ำกามสีขาวที่ไหลไปรวมอยู่ตรงปลายบริมาณเยอะ จากนั้นจึงรูดถุงยางอนามัยแล้วทิ้งลงในถังขยะ ร่างบางจึงลุกขึ้นมาเธอสร่างเมาแล้วและกำลังจะไปอาบน้ำหวังว่าจะชำระร่างกาย “พรึบ!!” มือหนาคว้ามือบางเอาไว้อย่างรวดเร็ว “จะไปไหน?” “อาบน้ำค่ะ” “ผมยังให้คุณไปตอนนี้ไม่ได้” “ทำไม?” “ผมยังไม่อิ่ม” ร่างบางที่ได้ยินชายแปลกหน้ารูปหล่อเอ่ยออกมาว่าเขายังไม่พอ เธอถึงกับทำหน้าเหวอเพราะร่างกายของเธอนั้นแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆโดยเฉพาะตรงนั้นกลีบกุหลาบงามที่มันทั้งบวมและช้ำชอกไปหมด “งื้อ!!!.ฉันทำไม่ได้แล้วพอแค่นี้นะ” “คุณไม่ต้องทำผมจะเป็นคนทำเอง” “นี่คุณ…อร๊ายยย!” ร่างสูงที่ตอนนี้อารมณ์ยังคงพลุ่งพล่านท่อนเอ็นใหญ่ยังคงผงาดพร้อมสู้รบโดยไม่มีทีท่าว่าจะสงบลงง่ายๆ จึงดันร่างบางให้นอนราบไปกับเตียงแล้วเริ่มปรนเปรอไฟราคะให้เธอต่อ ทั้งคู่จึงร่วมรักกันตลอดทั้งคืนชนิดที่ว่าจำนวนถุงยางหมดกล่องเขาถึงจะยอมหยุด เมื่อทั้งคู่อ่อนล้าจากการบรรเลงเพลงรักที่แสนจะดุเดือดจึงเผลอหลับนอนกอดกันไปในที่สุด เช้าที่สดใส “ที่นี่ห้องใคร?….แกมานอนเปลือยอยู่บนเตียงได้ยังไง?….โอ๊ย!!!…อยากจะบ้าตายน้ำชาตายๆๆๆ” ร่างบางที่เปิดดูสภาพร่างกายที่บอบช้ำตื่นมาในสายของวันใหม่ ที่เธอนั้นนอนห่มผ้าบนเตียงในห้องที่สะอาดเรียบหรู โดยไร้เงาของคนที่เธอร่วมเตียงเมื่อคืน “โอ๊ย!!…ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นโรคจิตแล้วถ่ายคลิปอนาจารเพื่อแบล็คเมล์ฉันจะทำยังไงเนี้ย!!….คิดสิ…คิด…” ร่างบางจึงลุกออกจากเตียงเดินหาเสื้อผ้าในตู้เธอก็เลือกเสื้อยืดสีพื้นแบรนด์เนมสะอาดหอมฟุ้ง 1 ตัว และกางเกงขาสั้นเพราะชุดของเธอนั้นสภาพไม่เหมาะที่จะแต่งออกไปในเวลากลางวันแสกๆ “อืม!!!…รสนิยมดีแฮ่ะหอมจังเขาใช้น้ำยาปรับผ้านุ่มยี้ห้ออะไรกันคงจะไม่ใช่คนแก่มั้งดูจากการแต่งตัว” เมื่อเดินสำรวจห้องใหญ่หรูหราไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ข้าวของเครื่องใช้ของเจ้าของห้อง น้ำชาจึงได้รีบไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะหาทางกลับกลัวว่าเจ้าของห้องจะเห็นว่าเธอยังอยู่ในห้องไม่ยอมออกไปอีก