ทางด้านองค์รัชทายาทนั้นตึงมือนัก ตลอดทางผ่านไปเจอทหารและทหารลับบาดเจ็บมากมาย แม้มิถึงตายแต่สาหัสกันมากมาย แต่ทว่าบ้างเจ็บจนหลบซ่อนตามดงไม้ บาดแผลติดหนองน่าอนาถยิ่ง บ้างหนาวสั่นเพ้อละเมอรอคอยหมออย่างไร้จุดหมาย ยามทรงสังสัญญาณเสียงลับออกไป จึงค้นพบทหารลับของตนเองที่คอยช่วยแม่ทัพสกุลสี นามว่าสีเปียนกัน ให้ได้กลับไปในเมืองหลวงอย่างสุดความสามารถ
องค์ชายรองยามพบสภาพทหารลับและสายลับ ถึงกับหลั่งน้ำตาออกมาเบาๆ ลูบผมบุรุษด้วยกันปลุกปลอบอย่างผู้อ่อนไหวเป็นอย่างยิ่ง แต่องค์รัชทายาทหล่ะหรือ ใช้พระบาทถีบร่างองค์ชายรองถลาไปก่อนสิ่งใด และใช้ดาบเผาในกองเพลิงจนแดงฉาน และนาบแผลผู้คนเสียอย่างว่องไว ใช้ดาบร้อนกรีดหนอง และหมอทหารหากผู้ใดรู้ความก็เร่งรักษาตามความสามารถก่อนสิ่งใด สุรเสียงดุดันส่งเสียงตวาดออกมาในทันใด
"ฉางเซียว!!!! ไปค้นหาคนเจ็บและเร่งนำมารวมกันในกระโจม อย่ามัวอ่อนไหวร่ำไรอยู่ คนเจ็บเป็นต
