แน่ไช่ฮัวถูกผู้คนกรุ้มรุมก่อนผู้อื่น เพราะเห็นแล้วคันในอารมณ์นัก ยามหันซ้ายหันขวาหัวแน่ไช่ฮัวก็ส่ายไปมา วงกลมสีแดงที่วาดทาแก้มส่ายดุ๊กดิ้ก ปากที่บรรจงสลักปั้นแย้มยิ้มเยาะเย้ยผู้คนให้กรุ่นโกรธขึ้นมา
"ฆ่ามันก่อน ฆ่ามัน หมั่นไส้ยิ่งนัก บังอาจเย้ยหยันพวกเรา สำนักฟ้าคราม ฮึ่ม!!! "
ยามที่องค์ชายรองหลอกล่อผู้คนด้วยหน้ากากแน่ไช่ฮัว ผู้คนก็ตามไปกลุ้มรุมกันมากนัก จนสามารถเปิดทางขบวนลงไปจากสะพานเฟิ่งหวงได้ ประทัดสายที่ถูกแขวนไว้ตามพิธีการ ถูกบ่าวรับใช้ของสะพานนั้นจุดขึ้น ผู้คนมิเกรงความตาย ถวายอารักขาและยึดมั่นคำอวยพรแห่งสวรรค์
ตามความเชื่อของผู้คนต่อสะพานเฟิ่งหวงนั้น เสมือนลิขิตแห่งสวรรค์ในชั้นฟ้า จึงสลักคำหนึ่งไว้บนสะพานนั้น ย้ำเตือนผู้คนที่ยึดมั่นในความรัก
"หนึ่งลิขิตฟ้า หากมีวาสนา แม้ไกลเพียงใดต้องได้พบ
หากไร้วาสนาแล้วไซร้ แม้เพียงปลายนิ้ววาดวงผ่าน อย่าได้ฝันจะได้พบพาน "
เช่นนี้ถ้าหากอ
