เช้าวันต่อมา..
มหาวิทยาลัย H
“อีซิน กูบอกแล้วว่าให้โบกรองพื้นแบร์นใหม่ที่กูพึ่งถอยมา มันจะทำให้หน้ามึงดีกว่านี้” วินดี้บ่นกับซินระหว่างเดินไปที่โรงอาหาร เพราะวันนี้ก่อนจะมามอ ซินได้ขอยืมเครื่องสำอางเขา
เขายอมรับว่าตกใจกับร่องรอยตามตัวและรอยบนใบหน้าของเพื่อนสาวตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แต่เขาไม่อยากถามอะไรมาก
“เออ..โบกแค่นี้ก็หนาเตอะละ นี่กูจัดเข้มกว่าทุกวันนะ”
“ยังไม่เนียนเปล่าวะ” -.-
“อะไร แล้วทำไมต้องเนียน กูไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย”
“ค่า.. ชะนี”
‘อีเพื่อนเวร ไม่เป็นอะไรๆ ร่างกายอย่างกับไปต่อยมวยมา’ วินดี้พลางคิดในใจเบะปากใส่
“ไปเหอะ ป่านนี้พวกนั้นรอแล้วมั้ง”
“คิดถึงมันละสิ ห่างแค่คืนเดียว” วินดี้เอ่ยแซวเพื่อน
“เหอะ! มึงเลิกพูดไปเลย” -.-
“จ้าาา.. แต่ยังไงมึงก็ใจเย็นๆ เงียบๆ ไปก่อน”
“ปกติกูหาเรื่องเหรอ?”
“แหม.. แค่เมื่อวานมึงไม่รับสายมัน แถมค้างกับกูอีก มึงคิดว่ามันจะไม่เกิดเรื่องเห
