จุ๊บ~
ในระหว่างที่เธอตกอยู่ในภวังค์ความคิด ทว่าหน้าผากมนกลับถูกร่างสูงจูบเบา ๆ ปลุกให้เธอได้สติ ทำเอาม่านตาเบิกกว้างโดยอัตโนมัติ
“อย่าให้ผู้ชายคนไหนถึงเนื้อถึงตัวพี่ฟ้านอกจากผมนะ เข้าใจไหมครับ” มือหนาถอดแว่นตาทรงกลมออกจากใบหน้าเรียวสวยอย่างเบามือแล้ววางบนเคาน์เตอร์ครัว ส่งผลให้ดวงตากลมโตเกิดการพร่ามัวเล็กน้อย เนื่องจากค่าสายตาสั้นเกือบห้าร้อยและเธอใส่แว่นตาตลอดเวลา จึงขมิบเปลือกตาเข้าหากันสองสามทีเพื่อปรับรับแสง จนเห็นใบหน้าหล่อดูดีในระยะใกล้ค่อนข้างชัดเจน
“เข้าใจที่ผมพูดใช่ไหมครับ?”
“ขอเหตุผลได้ไหม?”
“ก็พี่ฟ้าเป็นของผม ผมเป็นของพี่ฟ้าไงครับ ผมเองก็จะทำเช่นกัน เพราะผมชอบพี่ฟ้ามาก...มากซะจนไม่รู้ว่าชีวิตนี้จะชอบผู้หญิงคนไหนได้อีก”
“คงพูดแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนสินะ”
“หึ ๆ ถ้าผมบอกว่าพี่เป็นผู้หญิงคนแรกล่ะ จะเชื่อผมไหม?”
ฟ้าลดาคลี่ยิ้มบาง ๆ โดยที่ยังไม่ได้ตอบอะไรออกไป
“ไม่ตอบผมจะถือว่า
