มหาวิทยาลัย SK ณ โรงอาหาร คณะนิเทศศาสตร์ ฟ้าลดาตั้งหน้าตั้งตารับประทานอาหารกลางวันอย่างเอร็ดอร่อยกับข้าวผัดกระเพาะไก่ไข่ดาว เธอเคี้ยวข้าวในปากช้าลง เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาของเพื่อนสาวที่นั่งฝั่งตรงข้ามจดจ้องมองมาอย่างไม่ลดละเหมือนกำลังจับผิด “เอาแต่มองฉัน ข้าวในจานเย็นหมดแล้ว” “แกชอบนักศึกษาที่ชื่อปืนกันนั่นใช่ไหม?” “เบา ๆ สิแก!” คำถามโจ่งแจ้งของสายธารทำเธอชะงัก แต่ยังคงมีสติเอ่ยเตือนพลางยกนิ้วเรียวขึ้นมาแตะริมฝีปากเชิงให้เบาเสียง สายธารที่เผลอลืมตัวเสียงดังเพราะความอยากรู้ เธอกรวดสายตามองไปรอบ ๆ โต๊ะ เมื่อเห็นว่าไม่มีใครสนใจใคร เธอจึงหันกลับไปหรี่ตามองฟ้าลดาอย่างคาดคั้นเอาคำตอบให้ได้ ทำเอาคนถูกจ้องกดดัน “ยังไง ตอบฉันมาตามจริง?” ฟ้าลดาเม้มริมฝีปากเข้าหากันพลางหลุบตามองต่ำหลบสายตาของสายธาร เธอไม่กล้าตอบความจริงออกไปในทันที กลัวเพื่อนสาวที่สนิทเพียงคนเดียวจะรับไม่ได้จนเลิกคบ ถึงแม้