“เอยจ้ะ เอย เอย ลูกกะเทย”
เสียงพี่หมีตะเบ็งสุดฤทธิ์ทำเอาเอยสะดุ้งด้วยความตกใจจนมือถือเกือบหลุดมือก่อนที่เธอจะทำหน้าเลิ่กลั่กเมื่อเห็นพี่หมียืนหน้างออยู่ข้าง ๆ
“เอย หนูเป็นอะไรคะลูก พี่หมีเรียกหนูตั้งหลายรอบไม่มีเสียงตอบรับเลย เหม่ออะไรคะลูกแอบใจลอยคิดถึงใครอยู่หรือเปล่า”
พี่หมีเอ่ยหยอกเย้าเล่น ๆ แต่คนที่โดนถามกลับสะดุ้งเบา ๆ อีกรอบเป็นหมอดูหรือไงกันนะพี่หมีรู้ดีไปหมดเลยเธอคิดในใจ
“เปล่านี่คะพี่หมีคนอย่างเอยจะมีใครให้คิดถึง มีแต่พี่ซินดี้แค่นั้นแหละค่ะ เมื่อกี้พี่หมีว่าไงนะคะพอดีไม่ได้ฟัง แหะ แหะ”
เอยปั้นยิ้มหวานกลบเกลื่อนอาการหลุดก่อนหน้านี้ก่อนจะถามสิ่งที่พี่หมีถามเธอเมื่อสักครู่ แต่เธอไม่ได้ตั้งใจฟังเพราะมัวแต่ใจลอยคิดถึงคุณคิณ
“พี่ถามเราว่า หน้าเนี่ยพอดีหรือยังโอเคไหม เข้มไปไหม หรืออ่อนไป ยังไงเอ่ย”
พี่หมีเอ่ยถามอีกรอบพลางเชิดคางเอยขึ้นมาก่อนจะหมุนซ้ายหมุนขวาให้ดู
“พอดีแล้วค่ะ Look นางร้ายมันต้องแซบ ๆ แบบนี้ อ่อนไปไม่ใช่นางร้ายค่ะ นั่นของนางเอกเขาเอยไม่แย่งซีนค่ะ คิก คิก”
หัวเราะอย่างถูกใจเมื่อพูดถึงบทนางร้ายที่ตัวเองได้รับ
“แหม เอาจริง ๆ นะถ้าไม่เคยมากองมาก่อนพี่คงเข้าใจว่าเอยเป็นนางเอก ส่วนน้ำฟ้าน่ะเป็นนางรองเลยนะคะเนี่ย เบ้าหน้าคนละเบ้ากันเลย แต่ถึงเอยจะรับบทนางร้าย แต่หนูสวยสมมงมากจ้ะ”
พี่หมีพูดพลางเล่นหูเล่นตาชื่นชมความสวยของดาราหน้าใหม่อย่างเอย อรนลิน ที่เกือบจะทุกเรื่องที่เอยรับเล่นบทนางร้ายเธอสวยกว่านางเอก จริง ๆ
“บทนางเอกมันไม่ท้าทายค่ะพี่หมี เอยว่านางร้ายนี่แหละค่ะที่ท้าทายกับเอยดี”
เอยเงยหน้าบอกพี่หมีก่อนจะยิ้มน้อย ๆ แล้วลุกขึ้นเดินไปรอเข้าฉากกับน้ำฟ้าละครที่เธอถ่ายทำกำลังจะจบลงแล้วโดยที่พรุ่งนี้เธอต้องไปถ่ายทำฉากสุดท้ายที่ภูเก็ตโดยมีพี่ซินดี้ตามไปด้วย
S HOTEL
ฮัลโหล ทะเลจ๋าเอยมาถึงแล้วจ้ะร่างบางขาวผ่องในชุดเดรสสั้นสีแดงวิ่งไปที่ชายหาดด้วยความดีใจ เธอเพิ่งเดินทางมาถึงและเช็กอินเข้าที่พักเมื่อสักครู่ก่อนจะออกมาเดินเล่นที่ชายหาดคนเดียวในขณะที่พี่ซินดี้ขอนอนพักก่อนเพราะเมาเครื่องบิน
ชายหาดเงียบสงบกับลมที่พัดมาจนผมยาวสวยปลิวอากาศดีจนน่ามานอนอาบแดด นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่พากันเล่นน้ำที่บริเวณไกล ๆ ออกไปให้ความส่วนตัวกับเธอได้ดีนัก
“ฮ่า สดชื่นจังเลยหอมกลิ่นน้ำทะเลจัง”
เอยสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าเต็มปอดนานแค่ไหนแล้วนะที่เธอไม่ได้มาเที่ยวทะเล สองปีได้แล้วมั้งเพราะส่วนใหญ่เธอรับงานแน่นไม่ค่อยมีเวลามาเที่ยวเล่นสักเท่าไหร่
ขาเล็กเรียวสวยค่อย ๆ ก้าวลงไปในน้ำทะเลก่อนจะเดินเลียบเคียงชายหาดไปเรื่อย ๆ ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเสียงคลื่นและสายลม
ในขณะที่อีกมุมหนึ่งบนเตียงผ้าใบคิณ อัคนีกำลังนอนพักผ่อนอยู่เขามาดูงานที่นี่ได้สามวันแล้ว นี่ก็เพิ่งจะประชุมกับทีมบริหารเสร็จก่อนที่ความเหนื่อยล้าจะสั่งให้เขาออกมานอนรับลมเย็น ๆ ให้ผ่อนคลายซะหน่อย
สายตาที่ทอดมองออกไปยังทะเลที่แสนกว้างไกลปะทะเข้ากับร่างบาง Sexy สมส่วนผิวขาวเนียนจัดเข้าอย่างจัง เมื่อเพ่งมองดี ๆ ก็พบว่าเป็นแม่กระต่ายน้อยนี่เอง มาทำอะไรที่นี่กันนะ ขมวดคิ้วมุ่นอย่างสงสัยก่อนจะแอบมองร่างบางที่เดินเอื่อย ๆ เล่นน้ำทะเลคนเดียวอยู่เงียบ ๆ มันก็ อืม เพลินตาดีนะ
วันปิดกล้องกองถ่ายละคร
“เพลงขอให้ภาคย์โชคดีนะ มีความสุขกับคนนั้นที่ภาคย์เลือกมาก ๆ และเพลงขอโทษที่ผ่านมาเพลงสร้างความวุ่นวายให้ภาคย์นับไม่ถ้วนขอโทษนะ”
เสียงหวานเศร้าเอ่ยบอกร่างสูงของพระเอกที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างรู้สึกผิด
“ไม่เป็นไรนะเพลง ต่อไปนี้เราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้นี่ ภาคย์เป็นห่วงเพลงนะ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน เพื่อนไม่ห่วงเพื่อนแล้วจะให้ห่วงใคร”
ภาคย์เอ่ยบอกเสียงนุ่มในขณะที่เพลงน้ำตาหยดแรกร่วงเผาะลงมาก่อนที่ภาคย์จะอ้าแขนออกกว้างเท่านั้นเพลงก็โผเข้ากอดและร้องไห้สะอึกสะอื้นกับภาคย์จนตัวโยน
“โอเค คัต คัต ดีมาก ๆ ครับเล่นสื่ออารมณ์กันได้ดีจริง ๆ ขอบคุณทุกคนมากครับที่ทำให้ละครปิดกล้องก่อนกำหนด”
ผู้กำกับสั่งคัตก่อนจะกล่าวขอบคุณเหล่านักแสดงและทีมงานทุกคนที่ทำให้เรื่องนี้เสร็จสมบูรณ์ไปด้วยดี ในขณะที่เอยรับทิชชูจากพี่ซินดี้มาเช็ดน้ำตาก่อนจะไหว้ขอบคุณทีมงานทุกคน
ร่างบางยิ้มกว้างอย่างดีใจเสร็จสิ้นสักทีไม่ต้องเจอหน้านังน้ำเน่าแล้วโว้ยแต่ในมุมหนึ่งนั้นน้ำฟ้ากลับยกยิ้มเหยียดมุมปากอย่างร้ายกาจ
หึ หึ นังเอยวันนี้แกไม่รอดแน่ ๆ ฉันจะจัดการแกอย่างสาสมที่ทำให้คุณคิณเทฉัน ก่อนที่เธอจะกดส่งข้อความหาใครบางคนแล้วเดินออกไปจากบริเวณนั้นทันที
“ทุกคนครับวันนี้อย่าลืมงานเลี้ยงปิดกล้องนะครับ งานจัดที่ริมชายหาดเวลาหนึ่งทุ่มตรงมากันให้ได้นะครับ เพราะงานนี้ผู้กำกับเลี้ยงไม่อั้น อาหาร เหล้า เบียร์พร้อม”
เสียงประกาศจากทีมงานของกองถ่ายประกาศแจ้งทุกคนก่อนจะพากันแยกย้ายไปพักผ่อนตามอัธยาศัย
“งื้อ พี่อยากให้ถึงคืนนี้เร็ว ๆ จังเลยร่างกายต้องการแอลกอฮอล์อย่างแรง”
ซินดี้ดี๊ด๊าอย่างออกนอกหน้าที่จะได้ Party กันคืนนี้
“โห่ พี่ซินดี้คะปกติร่างกายก็ปะทะทุกวันอยู่แล้วนี่คะ รู้นะว่าแอบไปเที่ยว GUY บาร์มา”
เอยเอ่ยขึ้นล้อเลียนอย่างรู้ทันคนที่กอดแขนเธออยู่หลวม ๆ
“มันก็ต้องมีบ้างปะลูกสาว แม่เหงาแม่อยากได้ผู้ชายเทกแคร์ ได้ผู้ชายมานวดผ่อนคลายเบา ๆ ก่อนจะนาบ งาบกันไง คิกคิก”
ซินดี้หน้าระรื่นเมื่อพูดถึงผู้ชายมือเรียวสวยไม่ต่างกับมือผู้หญิงยกขึ้นปิดปากหัวเราะคิกคักอย่างชอบใจ
“ค่า แม่พวงมาลัย หาสักคนเถอะค่ะ จะได้มีผู้ชายคอยดูแลอยู่ข้าง ๆ ไปตลอดไม่ต้องไปหาตกในบาร์เอา”
เอ่ยบอกคนข้าง ๆ ให้รีบมีแฟนสักทีเพราะปีนี้ซินดี้ก็ปาเข้าไป 30 ปีแล้วเอยอยากให้พี่สาวของเธอมีคนดูแลเสียที
“ความรักมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน มันหายากนะคนที่รับได้ในสิ่งที่เราเป็นอยู่ที่ผ่านมาพี่ก็เจอแต่พวกผ่านมาแล้วก็ผ่านไปยังไม่เห็นมีใครดี ๆ สักคน พี่ว่าเนื้อคู่พี่อะต้องเป็นฝรั่งนู่น หมอดูเขาบอกมา คิก คิก”
ซินดี้หัวเราะอย่างตลกขบขันเธอไม่เชื่อในเรื่องความรักหรอกถ้ามันจะมาก็รอให้มันมาเถอะเธออยู่คนเดียวตอนนี้มีความสุขมากแล้ว คิดได้ดังนั้นสาวร่างบอบบางราวกับอิสตรีก็รีบจับจูงมือเอยเข้าที่พักทันที
ในมุมหนึ่งของร้านอาหารริมทะเล
“อยากล่อยัยเอยเหรอ”
หน้าสวยหวานยกยิ้มมุมปากเอ่ยถามคนตรงหน้าออกไปตรง ๆ อย่างไม่อ้อมค้อม
“เธอรู้ได้ไง หึ ข่าวไวดีนี่”
ตากล้องหนุ่มหล่อมาดเซอร์ถามกลับก่อนจะยกเบียร์เย็น ๆ ขึ้นจิบ
“เรื่องคาว ๆ มันมองไม่ยากหรอก เห็นเวลาแพลนกล้องมาที่ยัยเอยทีไรนายก็จ้องมันแทบจะกลืนนี่”
ริมฝีปากบางกระจับตอบกลับยิ้ม ๆ หน้าสวยหวานยังคงนิ่ง ๆ อย่างรักษาท่าที
“แล้วนัดฉันมานี่มีธุระอะไร รู้แล้วนี่ว่าฉันจะทำอะไร”
ตากล้องหนุ่มเลิกคิ้วถามอย่างสงสัยเพราะตอนบ่ายเขาได้รับข้อความปริศนาที่ส่งมาบอกว่าขอนัดเจอกันที่ร้านนี้ ไม่คิดว่าพอมาถึงแล้วจะเป็นนางเอกหน้าสวยหวานอย่างน้ำฟ้าที่เป็นคนนัดเขาออกมา
“อยากได้มันไว ๆ ไหมล่ะฉันช่วยได้นะ ช่วยให้สมหวังเร็วมากขึ้นไง”
ปากสวยอวบอิ่มเหยียดยิ้มร้ายกาจออกมาสายตาที่แสดงออกมานั้นตากล้องรูปหล่อรู้ได้ทันทีเลยว่าผู้หญิงตรงหน้าเขาเกลียดเอย อรนลิน มากแค่ไหน
“หึ สนองนีดความเกลียดตัวเองที่มีต่อเอยสินะ”
เอ่ยปากออกไปตามความคิดอย่างไม่คิดจะอ้อมค้อมเช่นกัน
“รู้ดีนี่ นังนี่มันศัตรูหัวใจของฉันมันทำให้ฉันโดนผู้ชายเทอย่างไม่ไยดี ฉันเกลียดมัน เกลียดที่มันอวดเก่งไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง”
หน้าสวยพูดออกมาด้วยอารมณ์ที่แสดงถึงความเกลียดชังคนที่ตนพูดถึงเต็มเปี่ยม ตากล้องหนุ่มชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าตอบตกลงเมื่อไฟราคะมันครอบงำ ผิดถูกเขาไม่สนใจหรอก ขอแค่ได้เอย อรนลิน มานอนร้องครางใต้ร่างเท่านั้นก็พอ
“ตกลงตามนั้น เธอได้แก้แค้นส่วนฉันได้ชิมของอร่อย”
แสยะยิ้มอย่างร้ายกาจก่อนจะยื่นมือออกมาตรงหน้าสาวสวย น้ำฟ้ายกมือขึ้นจับกับตากล้องหนุ่มอย่างหมายมั่นในแผนการที่ทั้งคู่ร่วมมือกันมันต้องสำเร็จไปด้วยดีแน่ ๆ
“ดีล ตกลงตามนี้ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดี หึ หึ”
น้ำฟ้าดึงมือกลับก่อนจะบิดยิ้มร้ายกาจออกมาอีกครั้งคืนนี้ทุกอย่างจะเกม ชีวิตในวงการแกดับแน่นางเอย