ปรับความเข้าใจ 22
พอเพียงตื่นขึ้นมาอีกครั้งในช่วงเย็นหลังจากหลับไปได้ราวสามชั่วโมงเพราะหมดแรงกับความคลั่งของราชสิงห์
กว่าเขาจะหายคลั่งและกลับมาอารมณ์ดีดังเดิมเล่นเอาเธอแทบไม่มีแรงแม้แต่จะพูด
“ตื่นแล้วเหรอคะ”
ราชสิงห์เดินเปลือยท่อนบนพลางยิ้มกว้างออกมาจากห้องน้ำ
ชายหนุ่มตรงมานั่งลงบนเตียงข้างร่างบางที่นั่งตาปรือๆ ใกล้จะหลับเต็มที
“หิวมั้ย ไปทานข้าวกัน”
เขาสวมกอดเธอจากด้านข้าง ซุกหน้าลงบนไหล่เนียนขณะถามขึ้นเสียงนุ่ม
“ไม่ค่ะ เราต้องคุยกันก่อน”
พอเพียงเบี่ยงตัวหลบราชสิงห์ที่กำลังนัวเนียเธอ ก่อนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ชอบจัง คำว่าเรา”
ว่าแล้วก็ก้มลงหอมแก้มนิ่มฟอดใหญ่ทั้งสองข้างด้วยสีหน้าระรื่น ไม่ได้สนใจใบหน้าบูดบึ้งของอีกฝ่ายเลย
“คุณสิง! พอเพียงจริงจังนะคะ”
ราชสิงห์ยิ้มเอ็นดูท่าทางน่ารักของคนในอ้อมกอด ก่อนจะอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนตัก เกยคางกับไหล่มนไว้
“คุณสิงก็จริงจังค่ะ ไหน มีอ
