แม้จะรู้สึกลำบากใจที่เห็นเขายืนจ้องอยู่แบบนี้แต่จะทำอย่างไรได้ ลุคส์ไม่อาจละสายตามองดูหญิงสาวกำลังจัดการกับเสื้อผ้าตัวเอง เรียวขาขาวโผล่พ้นเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งกับเรือนร่างยังเต่งตึงแม้จะให้กำเนิดบุตรชายแล้ว หัวใจของเขากำลังเต้นระรัวด้วยความสุข ทำไม เขาเองก็ไม่เคยได้พานพบกับมันเลยความรู้สึกที่เรียกว่าความสุขหรือความชุ่มชื่นในหัวใจ เขาไม่เคยต้องการได้มันหรือตามหามัน ไม่ต้องการได้รับความรู้สึกแบบนั้น เพราะคนอย่างเขาถูกล้อมกรอบให้เข้มแข็งและเด็ดขาด ต้องใจร้ายกับใครหน้าไหนไม่เคยสน แต่ใจเขากลับโหยหาเรือนร่างเย้ายวนและใบหน้าอ่อนหวานแม้พบกันในช่วงเวลาไม่นานแต่กลับตราตรึงอยู่ในใจของเขาไม่เคยจาง
“เสร็จหรือยัง”เขาถามขณะที่ยืนกอดอกรอ
“ยังค่ะ คุณขึ้นไปที่ห้องก่อนสิคะ”
“ผมจะรอ...”
หญิงสาวปรายตามองเขาก่อนหันไปสนใจกับผ้าต่อจนกระทั่งเสร็จ ลุคส์ขยับกายพลางชำเลืองมองให้หญิงสาวเดินตาม แม้อยากขัดใจไม่ทำตามคว
