เมมโมรีของกล้องและคอมพิวเตอร์ถูกฟอร์แมตจนว่างเปล่าด้วยน้ำมือของหนุ่มสาวทั้งสามคน
“ลดาสบายใจขึ้นแล้วใช่ไหมครับ”
โดมินิคเอ่ยถามลดาด้วยความเป็นห่วงเป็นใย เมื่อเห็นว่าตอนนี้เธอเอาโน้ตบุ๊คขนาด11นิ้วมากอดแนบอก เหมือนหญิงสาวกำลังกอดปลอบประโลมตัวเองอยู่
“ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะคุณโดม ที่ช่วยผู้หญิงคนหนึ่งให้หลุดพ้นจากภัยคุกคามของสามี.. ส่วนเรื่องความสบายใจมันคงเป็นไปไม่ได้ ถ้าหากพี่วุธยังแอบนอกใจและสำส่อนไปทั่วเหมือนเดิม ลดาไม่ขอทนใช้สามีร่วมกับผู้หญิงอื่นๆ อีกแล้วค่ะ!”
ลดาหันไปสบตาอาวุธเชิงตัดฟ้อต่อว่าชายหนุ่มที่ตอนนี้กำลังยืนกึ่งนั่งพิงสะโพกสอบบนขอบรั้วหน้าระเบียงอยู่ด้านหลังเธอ เขาเฝ้ามองลดากับโดมินิคลบภาพและวิดีโอต่างๆ จนหมดไม่มีหลงเหลือ ไม่ว่าจะเป็นกล้องหรือโน๊ตบุุ๊ค
“พี่ทำไปเพราะอะไร ลดาเองน่าจะรู้ดีว่าพี่มีความต้องการตลอดเวลา.. ถ้าหากไม่ใช้ผู้หญิงอื่น คนที่จะแย่คือลดา”
อาวุธพูดตามต
