“สาหลู! นีโน่ ไม่ว่าจะมาที่นี่สักกี่หนฉันก็เจอแกทำผิดกฏครอบครัวอีกเป็นประจำ!”
คนเป็นพี่ชายกล่าวสัพยอกเชิงหยอกล้อซะมากกว่า
“กฏมีไว้แหก! พี่ยิ่งแย่กว่าผมอีก ถึงกับขนาดได้เมียเป็นเลขาเข้าข่ายสมภารกินไก่วัด.. ผมไม่นิยมปี้เอ็มพลอยยี่แบบพี่ก็แล้วกันแบร์โต้ เดี๋ยวจะเสียการปกครอง ฮ่าๆ”
(*employee เอ็มพลอยยี่=ลูกจ้าง/ลูกน้อง)
“ปากเสียเหมือนเดิมนะนีโน่ แกคงยังไม่เคยโดนผัวลูกค้าตามมากระทืบล่ะสิถึงยังไม่ยอมเข็ดซะที”
“แบร์โต้..พี่ช่างไม่รู้อะไร เพราะผมมีบริการเสริฟความสุขแทนของหวานให้ลูกค้าสาวๆฟรีหรอกนะ ร้านเราถึงได้กิจการรุ่งเรืองขึ้นทุกวัน”
“ระวังอย่าให้ผัวเขาตามมาจ่ายชำระค่าของหวานแกด้วยลูกตะกั่วล่ะนีโน่! ”
คนที่พูดขัดคอชายหนุ่มคือ เจโรมี่ผู้เป็นบิดาซึ่งไม่ค่อยชอบใจกับพฤติกรรมสุดห่ามของบุตรชายคนเล็กนัก
“คราวนี้ทำไมมาคนเดียวพี่สะใภ้คนสวยของผมหายก้นไปไหนเสียแล้วล่ะแบร์โต้”
นี่โน่เอ่ยถามหาลดา
