“ถ้างั้นให้หนูลองหายไปจากพี่สักอาทิตย์นึงดีไหม พี่จะได้รู้ว่าขาดได้หรือไม่ได้” ทันทีที่ฉันพูดจบ จอมทัพก็รีบหันกลับมามองหน้าฉันในทันที
“......”
“แฮ่กๆ หนูพูดเล่นค่ะ” ฉันยิ้มแห้งตอบกลับไป พลางเกาหัวแก้เขินเมื่อเห็นสายตาของจอมทัพที่กำลังมองมา ฉันแค่พูดเล่นนิดๆหน่อยๆ ทำไมเขาต้องทำหน้าดุด้วยก็ไม่รู้
เขายิ้มออกมาบางๆก่อนที่จะเขกที่หัวฉันเบาๆ เป็นเชิงหยอกล้อ รอยยิ้มอ่อนโยนของเขากลับมาอีกครั้ง หลังจากที่บูดบึ้งไปก่อนหน้านั้น
“เข้าบ้านได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันมารับไปเที่ยว”
“โอเคค่าาา” ฉันพยักหน้ารับทราบก่อนที่จะเปิดประตูลงจากรถมา เรื่องเที่ยวขอให้บอก ถึงไหนถึงกัน
เช้าวันรุ่งขึ้น...
ฉันตื่นนอนแต่เช้าเพราะวันนี้มีนัดกับจอมทัพ ก็เขาบอกว่าจะมารับไปเที่ยว วันนี้ฉันเลยแต่งตัวสวยมากเป็นพิเศษ ใส่ชุดเดรสสีชมพูพาสเทลอันแสนหวาน
แกร่ก!! เมื่อฉันเปิดประตูออกมาก็เห็นจอมทัพกับยายฉัน ที่กำลังนั่งคุยกันแบ
