“ขอบคุณอาจารย์มากนะคะ สำหรับวันนี้” เด็กสาวเอ่ยบอกชายหนุ่มที่ขับรถมาส่งเธอถึงหน้าบ้านได้อย่างปลอดภัย หลังจากที่ทานข้าวเย็นด้วยกันเสร็จ
“เดี๋ยวโทรหานะ!” จอมทัพบอกเด็กสาวที่กำลังก้มหน้าก้มตาเก็บของใส่กระเป๋าสะพาย เตรียมลงจากรถ เขาเฝ้ามองเธออยู่แบบนั้น ยาหยีเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากๆสำหรับเขา ทุกอย่างบนร่างกายของเธอมันดูหน้าทะนุถนอมไปทั้งหมด แล้วจูบของเธอในวันนี้ เขาจะไม่มีวันลืมมัน
“ขับรถดีๆนะคะ”
ร่างบางโบกมือลาจอมทัพที่ขับรถออกไป หัวใจของเธอมันเต้นแรงทุกครั้งเมื่อคิดถึงเรื่องที่เขาและเธอจูบกันที่คอนโด
ครืดดด! ครืดดด! เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในระหว่างที่ยาหยีกำลังเปิดประตูบ้านเข้ามา ร่างบางตัดสินใจกดรับ เมื่อเห็นว่าคนที่โทรมาคือโจ้ เพื่อนชายร่วมห้องของเธอ
“ฮัลโหลโจ้ โทรหายาหยีมีอะไรหรือเปล่า?”
(โจ้อยากจะถามเรื่องโครงงานน่ะ)
“ได้สิโจ้ ว่ามาเลย”
(ยาหยีช่วยดูตรงคำเชื่อมบทที่สี่หน่อยได้ไหม โจ
