เมียซ่อนร้าย

บทที่ 5 มีผัวสายฟ้าแลบ (1)

เพราะมัวแต่สนใจความปลอดภัยของชายหนุ่ม เธอจึงลืมไปว่าการกระทำอย่างนั้นจะทำให้ตนเองตกอยู่ในอันตรายได้

และมันก็เป็นจริง เมื่อกลับมาถึงห้องพัก เพิร์ลก็เริ่มรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ ขึ้นมา ใจสั่นอย่างบอกไม่ถูก คิดถึงแต่ใบหน้าของอชิระ ใจกลางความเป็นหญิงเต้นตุบ ๆ ราวกับรอคอยอะไรบางอย่างมาเติมเต็ม

ด้วยความที่เธอโตมาจากเมืองนอก ทำให้รู้ได้ไม่ยากว่าตอนนี้กำลังเกิดอะไรขึ้นกับตนเอง ขาทั้งสองข้างรีบก้าวไปยังห้องน้ำทันที จากนั้นคนรับเคราะห์แทนก็รีบเปิดฝักบัว ปล่อยให้สายน้ำรินไหลตั้งแต่หัวจดปลายเท้า ก่อนจะค่อย ๆ นั่งลงบนพื้นแล้วกอดตัวเองด้วยอาการหนาวสั่นซึ่งมาพร้อมกับความทรมาน คิดถึงแต่รูปร่างของอชิระ กลิ่นของอชิระจนแทบจะควบคุมตัวเองไม่ไหว อยากพุ่งออกไปจากห้องน้ำไปหาชายหนุ่มให้รู้แล้วรู้รอด

“ระ... รัก พบรัก” เสียงหวานครางชื่อเขาขณะที่มือสัมผัสไปทั่วร่างอย่างสะเปะสะปะ

แต่ตอนนี้ทางด้านหน้าห้องพักของหญิงสาวมีชายฉกรรจ์สูงใหญ่กำลังยืนอยู่แล้วมองซ้ายมองขวาโดยที่ในมือมีคีย์การ์ดอยู่ แต่ยังไม่ทันได้เปิดประตูก็ได้ยินเสียงทักมาจากทางด้านหลังจึงหันกลับไปมอง

“คุณเป็นใคร” อชิระถาม

“...!?” เมื่อเห็นว่าคนที่ร้องทักตนเองเป็นผู้ชายจึงวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต

อชิระไม่ได้วิ่งตามผู้ชายคนนั้นไปเพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของไข่มุก จึงรีบเปิดประตูเข้าไปในห้องแทน ปรากฏว่าไม่พบตัวเธอ ยังดีที่หูได้ยินเสียงน้ำไหลจากทางห้องน้ำ ขาทั้งสองข้างจึงมุ่งหน้าไปยังห้องน้ำทันที ภาพที่เห็นทำเอาชายหนุ่มใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม

“มุก! เกิดอะไรขึ้น มุก” ชายหนุ่มเข้าไปปิดน้ำก่อนจะนั่งยอง ๆ แล้วเขย่าตัวเธอเบา ๆ

“ระ... รัก ชะ... ช่วยเราด้วย ระ... เราไม่ไหวแล้ว”

น้ำเสียงของเธอติด ๆ ขัด ๆ ในขณะเอ่ย แววตาเปลี่ยนไปเมื่อร่างกายเริ่มต่อต้านความต้องการในเรื่องอย่างว่าไม่ไหว อชิระจึงไม่รอช้า รีบอุ้มหญิงสาวขึ้นมาแล้วพาไปยังเตียงนอน

“มุก ปล่อยเราก่อน เราจะไปเอาผ้าขนหนูมาให้” หญิงสาวที่อยู่ในอาการมึน ๆ เริ่มควบคุมสติไม่ได้ จึงคว้าหมับไปที่แขนของชายหนุ่มที่กำลังจะผละออกไปหาผ้าขนหนูมาห่อตัวให้เธอ

“ไม่เอา เราไม่อยากได้ผ้าขนหนู” น้ำเสียงของคนบนเตียงแหบพร่า พลันแววตาแปลก ๆ ก็ปรากฏขึ้นทำให้อชิระถึงกับขนลุก

“เดี๋ยวสิ มุก อย่า เกิดอะไรขึ้นเนี่ย มุกอย่าทำแบบนี้”

ชายหนุ่มพยายามขืนตัวเองไม่ให้ล้มทับหญิงสาว แต่ดูเหมือนเธอจะมีแรงมากกว่าปกติ

เพิร์ลมองอชิระด้วยสายตาหวานเยิ้มหลังจากปล่อยเขาให้เป็นอิสระ ทว่าเขาเป็นอิสระไม่นานก็โดนเธอจับกดบนเตียง

“เราอยากได้รัก เป็นของเรานะรัก”

“มุก อื้อ~ ไม่ได้ หยุดก่อน มุก อ่าส์~ เรา อื้อ~”

ขณะที่ชายหนุ่มกำลังประมวลผลถึงอาการของหญิงสาว ปากได้รูปก็โดนปิดด้วยปากสีสวยทำให้สติกระเจิดกระเจิง มือทั้งสองข้างพยายามผลักไสเธอให้ออกไป แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล

จิตใต้สำนึกด้านลบบอกให้อชิระห้ามปฏิเสธ โอกาสดี ๆ แบบนี้ไม่ได้มีบ่อยแต่จิตใต้สำนึกด้านดีก็บอกให้เขาหักห้ามใจ อย่าฉวยโอกาสตอนนี้เด็ดขาด

“รัก เป็นของเราเถอะนะ เราจะรับผิดชอบรักทุกอย่างเอง”

เธอไร้สติไปเรียบร้อยแล้ว ถึงได้กล้าพูดแบบนี้ออกมา พูดไม่พอ ยังจูบไซ้ซอกคอของเขาด้วยราวกับชำนาญอย่างไรอย่างนั้น

“มุกตั้งสติก่อน อย่าทำแบบนี้ เราจะควบคุมตัวเองไม่ได้แล้วนะ”

อชิระพยายามผลักไส อีกนิดเดียวเท่านั้นเขาก็จะทนไม่ไหวแล้ว อีกนิดเดียว!

“ก็ไม่ต้องควบคุมสิ”

ทั้งแววตา น้ำเสียง และสีหน้าของเธอทำให้ความอดทนของชายหนุ่มขาดสะบั้น รีบพลิกตัวหญิงสาวลงมานอนใต้ร่างแล้วมอบจูบอันดูดดื่มให้เธอราวกับหิวกระหาย นาทีนี้เป็นไงก็เป็นกัน เขาพร้อมรับผิดชอบเธอแล้ว

ครู่เดียว ร่างบางก็เหลือเพียงบราเซียร์ตัวสวยกับแพนตี้ตัวน้อยปกปิดของสงวนไว้ ชายหนุ่มถึงกับยิ้มไม่หุบเมื่อได้เห็นของสงวนที่ต่อไปนี้จะเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น

“จากนี้หันหลังกลับไม่ได้แล้วนะมุก”

น้ำเสียงของเขาจริงจังมาก ก่อนจะปลดบราตัวสวยออกแล้วขว้างทิ้งไปไกล ๆ ทำให้เต้าอวบปรากฏแก่สายตาแล้วก้มลงไปฟัดราวกับคุ้นเคย ทำเอาหญิงสาวถึงกับครางเสียงหลง แม้สติจะเริ่มกลับมาบ้างแล้ว แต่ตอนนี้เธอไม่ต้องการให้เขาหยุด และต้องการให้ทำมากกว่านี้ด้วยซ้ำ

“อื้อ~ ระ… รัก ขะ… ขอ มะ… มากกว่านี้ อื้อ~” เสียงครางของเธอกระตุ้นอารมณ์หื่นในกายของอชิระได้ดีมาก มุมปากจึงยกยิ้มขึ้นมาในขณะจูบหน้าท้องน้อยริมขอบกางเกงในตัวบาง ก่อนจะช้อนตาขึ้นมามองเธอที่กำลังมองเขาเช่นกัน

“เราขอนะมุก”

อชิระเป็นผู้ชายทั้งแท่ง ถึงแม้จะไม่มีแฟน แต่เรื่องอย่างว่าไม่เคยขาด เพียงครู่เดียว แพนตี้สีสวยก็ถูกรูดออกไปจากสะโพกกลมกลึง เปิดเปลือยความเป็นหญิงของเธอให้เขาเห็นเต็มสองตา

หญิงสาวถึงกับเกร็งไปหมดทั้งตัวเมื่อเขาจูบลงบนโหนกนูนเบา ๆ อย่างไม่รังเกียจ นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยไฟปรารถนา มือกรีดไปตามร่องสาวด้วยความชอบใจ จากนั้นก็ค่อย ๆ แยกขาของเธอออก

“ยะ… อย่ามอง... เราแบบนั้น” เธอบอกเขาด้วยน้ำเสียงเบาหวิว ใจกลางความเป็นหญิงร้อนรุ่มราวกับมีไฟมาสุ่ม หลังจากโดนปากของชายหนุ่มกดจูบเบา ๆ สลับซ้ายสลับขวา ก่อนจะวกกลับมาจูบปากของเธออีกครั้ง

“เราจะทำให้มุกจำเรื่องคืนนี้ไปตลอดชีวิต”

เขาเอ่ยเสียงพร่า มองแม่สาวใต้ร่างด้วยสายตาหื่นกระหาย ไหนจะเต้า ไหนจะดอกไม้งาม ถ้าเขาอดทนได้ก็พ่อพระแล้ว

เพิร์ลได้แต่กรีดร้องอยู่ในใจขณะที่เต้าอวบกำลังโดนเล่นงานด้วยมือหยาบโลน ไม่คิดเลยว่าการปลอมตัวมาตามหาคนร้ายในครั้งนี้เธอจะได้ผัว เอ๊ย สามีเป็นของสมนาคุณด้วย แต่ถ้าได้หลังจากหาผู้ร้ายสำเร็จมันจะดีกว่าไหม

แล้วความคิดของเธอก็ถูกรบกวนด้วยรสจุมพิตของเขาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันลึกซึ้งยิ่งกว่าครั้งก่อน ๆ มากจนเกือบจะทำให้เธอหายใจแทบไม่ทัน หญิงสาวไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเลยว่าผู้ชายที่ดูเป็นคนเรียบร้อยจะมีความต้องการมากมายขนาดนี้