ตอบสนองดี…2/2
1488 คำ
ผ่านไปครู่ใหญ่หลังจากที่พูดคุยกับเพื่อนในกลุ่มไลน์แล้วหญิงสาวก็ลุกไปจัดการธุระส่วนตัวในห้องน้ำ เป็นครั้งแรกที่มีห้องน้ำส่วนตัวในห้องของตัวเอง ที่บ้านของครอบครัว ‘เหลืองธนสาร’ ห้องของเธอมีขนาดเล็กที่สุดเมื่อเทียบกับห้องของสมาชิกคนอื่น ในขณะที่ห้องอื่นมีห้องน้ำในตัวแต่เธอต้องมาใช้ห้องน้ำกลางด้านนอก หญิงสาวรู้สึกสบายใจขึ้นอย่างบอกไม่ถูกหลังจากใช้เวลาชำระร่างกายอยู่เกือบครึ่งชั่วโมง เป็นการใช้เวลาในห้องน้ำได้อย่างปลอดโปร่งและนานที่สุดตั้งแต่ที่เธอรู้จักดูแลสุขอนามัยด้วยตัวเองได้ และนั่นมันตอนที่เธอราวสามถึงสี่ขวบ เหมือนว่าได้ล้างความรู้สึกที่เก็บกดไว้ทั้งหมดออกไปด้วย ในใจรู้สึกเบาสบายจนคีติกาฮัมเพลงโปรดเบา ๆ ตอนออกมาจากห้องน้ำ
ร่างบางแต่มีส่วนสัดสวยงามสมบูรณ์แบบที่ผู้หญิงหลายคนปรารถนาพันผ้าขนหนูสีขาวสะอาดเดินออกมายืนอยู่หน้า Walk-in Closet บนศีรษะมีผ้าขนหนูผืนเล็กสีเดียวกันคลุมเส้นผมที่เปียกหมาด หญิงสาวยืนสำรวจร่างกายตนเองอยู่หน้ากระจกพบว่าบริเวณเนินอกและลำคอระหงมองเห็นรอยจ้ำสีกุหลาบประปราย เข้มบ้างอ่อนบ้างสลับกัน เหมือนว่ายังมองไม่พอเธอจึงปลดปมผ้าขนหนูออกจากตัว คราวนี้จึงได้เห็นว่าบริเวณอกอิ่มทั้งสองข้างมีรอยช้ำเข้มกว่าจุดอื่น นั่นแสดงว่าคนที่กระทำชอบตรงนี้เป็นพิเศษ อดรู้สึกวูบวาบที่กลางกายขึ้นมาไม่ได้เมื่อคิดย้อนถึงภาพเหตุการณ์นั้น
คีติกาพันผ้าขนหนูห่อตัวเหมือนเดิม หมุนตัวจะเดินออกมาที่เตียงแล้วก็ต้องตกใจส่งเสียงร้องออกมา เมื่อเห็นชายหนุ่มนั่งจ้องมาที่เธอ
“เฮีย เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”
ดวงตาที่หรี่มองเธอเข้มขึ้นก่อนจะปรับให้เป็นปกติ ในขณะที่ฝ่ายหญิงหน้าแดงก่ำ ตัวสั่นจากความเขินอาย ยกมือปิดหน้าอกซึ่งก็ไม่ทันแล้ว เขาเห็นมาหมดแล้วและจำความงดงามของเรือนร่างเธอได้ดี
ปกเกศสูดลมหายใจเข้าลึกคล้ายกำลังพยายามระงับอารมณ์หื่นที่กำลังปะทุขึ้น เธอยังบอบช้ำอยู่เขายังอยากให้เธอได้พักร่างกายส่วนนั้นสักวันสองวันแล้วค่อยหาความสุขใหม่ ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูงมองร่างคนที่พันด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียว มันมีทั้งความน่ารักและเซ็กซี่แบบธรรมชาติผสมกันอยู่ เอ่ยว่า
“พรุ่งนี้จะพาออกไปช็อปปิง”
“เอ่อ...ค่ะ”
เขาพูดจบก็จ้องมองหน้าเธอ คีติกาเงยหน้าขึ้นมาสบตา ทำให้เขาเห็นพวงแก้มที่ขึ้นสีระเรื่อ เมื่อเธอพยักหน้ารับเขาก็หมุนตัวเตรียมจะเดินออกไปปล่อยให้เธอได้พักผ่อน แต่ทว่า
“เฮียคะ”
ชายหนุ่มหันหน้ากลับมามอง รอฟัง
“แล้วคืนนี้ เฮียจะมานอนห้องนี้...รึเปล่าคะ”
“...ไม่ล่ะ เฮียมีห้องของเฮีย เรานอนคนละห้อง น่าจะสบายใจกว่า”
พูดจบเขาก็เดินออกไปจากห้องของเธอจริง ๆ คีติกาจึงระบายลมหายใจยาว
...นอนคนละห้องแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน
ก่อนหญิงสาวจะยกมือทึ้งศีรษะตัวเองเบา ๆ ที่เมื่อครู่เผลอคิดเรื่องใต้สะดือกับเขา
“บ้าจริงเรา”
เขาไม่ทำต่อเนื่องกันอีกคืนก็นับว่าดีแล้วนี่นา ถ้าเขาทำจริงก็ไม่รู้เธอจะรับไหวไหม
คืนนี้เป็นคืนที่คีติการู้สึกว่าได้นอนสบายที่สุดในชีวิตแล้ว เตียงนอนหนานุ่มเด้ง พลิกตัวไปทางไหนแขนขาก็ไม่ตกขอบเตียง แอร์เย็นสบายไร้เสียงรบกวน เธอลืมตั้งนาฬิกาปลุกทำให้ตื่นช้ากว่าที่ควรไปมาก ซึ่งพอมองนาฬิกามันก็เป็นเวลาเก้าโมงเช้าแล้ว ร่างบางเด้งตัวลุกจากเตียงทันที เปิดประตูออกมาด้านนอกเพราะคิดว่าปกเกศต้องตื่นแล้วแน่ ๆ แต่... ภายนอกเงียบสงัด ไม่มีใคร และภายในบรรยากาศยังทึบทึมเพราะไม่ได้เปิดม่านรับแสง
‘เขายังไม่ตื่นเหรอ’ คำถามแรกที่แวบขึ้นมาในหัว
คีติกายืนอยู่ตรงกลางโถงกว้างเธอหันไปเห็นบานประตูห้องห้องหนึ่ง คิดว่าน่าจะเป็นห้องนอนของเขา ด้วยความคิดซุกซนบางอย่างทำให้เท้าเรียวเดินตรงไปทางนั้น ถ้าประตูห้องนี้ล็อกเธอก็คงไม่สามารถเปิดเข้าไปได้และก็จะกลับไปที่ห้องของตัวเอง แต่เมื่อยกมือขยับลูกบิดกลับพบว่ามัน... ไม่ได้ล็อก
พอเปิดประตูได้ผู้มาเยือนแบบไม่ได้รับเชิญในชุดนอนตัวโคร่งแขนยาวก็แทรกตัวเข้ามาด้านในห้องนี้เป็นห้องนอนขนาดใหญ่ มองไปก็เห็นเตียง บนเตียงมองเห็นว่ามีคนนอนอยู่ในลักษณะคว่ำหน้า ผ้าห่มสีขาวคลุมขึ้นมาเหนือสะโพกสอบโชว์แผ่นหลังกว้างกับกล้ามเนื้อมัดไหล่ที่แข็งแรง แขนทั้งสองข้างวางตั้งฉากกับศีรษะ ใบหน้าด้านหนึ่งตะแคงแนบกับหมอน คีติกาหัวใจเต้นรัวแรงจนไม่รู้ว่าเสียงหัวใจของเธอจะปลุกเขาให้ตื่นหรือไม่ แต่จู่ ๆ ร่างนั้นก็พลิกตัวขึ้นมานอนหงายพร้อมกับลืมตาขึ้น คีติกาตกใจจนทั้งร่างเหมือนกลายเป็นหินยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นจะขยับตัวก็ทำไม่ได้ ดวงตาสองคู่สบประสานกันนิ่ง หญิงสาวอึกอักเพราะตนเองเป็นผู้บุกรุก จึงรีบเอ่ยขอโทษเมื่อค้นหาคำพูดเจอ
“เออะ ขอโทษค่ะเฮีย คือหลิว หลิว แค่จะเข้ามาดูว่า...”
พูดยังไม่ทันจบปกเกศก็ลุกขึ้นนั่งพร้อมกับยื่นมือออกมาสุดแขนรอให้อีกมือยื่นมาจับ ครั้นคีติกาส่งมือออกมาเขาก็ดึงร่างเธอให้เข้าหาเบา ๆ จนกระทั่งเธอขึ้นมานั่งคร่อมอยู่บนตักที่เปลือยเปล่าของเขา
“เฮีย...หลิวขอโทษที่เข้ามา...โดยไม่ขออนุญาต”
เอ่ยเสียงสั่นสะท้าน ริมฝีปากสีแดงโดยธรรมชาติของเขายกยิ้มขึ้น ประกายในดวงตาแวววาว
“งั้นก็ต้องให้เฮียลงโทษคนที่เข้ามาในห้องเฮียโดยไม่ขออนุญาตแบบไม่มีข้อต่อรอง”
“...”
เอ่ยจบหญิงสาวก็ถูกพลิกให้ลงมานอนหงายพร้อมกับกายหนาคร่อมทับ สองมือถูกตรึงออกด้านข้างก่อนเขาจะปล่อยแล้วลูบมือขึ้นมาจนกอบกุมทรวงอกอิ่มภายใต้ชุดนอนที่ไร้บราปกป้อง เขาไม่รอช้าที่จะปลดเปลื้องชุดที่เธอสวมออกจากร่างกายให้มาอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าเช่นเดียวกันในเวลาอันรวดเร็ว ก่อนจะซุกใบหน้าลงมาซุกไซ้ซอกคอพร้อมกับขบเม้มดูดดึงผิวเนื้ออ่อนหอมละมุนอย่างอดใจไม่ไหว ลมหายใจคีติกาติดขัดเมื่อถูกจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว หากในไม่กี่นาทีต่อมาเธอก็ปรับตัวปรับอารมณ์ให้โอนอ่อนผ่อนตามเขาไป ปกเกศเล้าโลมเรือนกายหอมกรุ่นอย่างเชื่องช้าเหมือนกำลังละเลียดกินของหวานอันโอชะ เขาอดทนมาทั้งคืนอยากให้เธอพักผ่อนก่อนจะมีเรี่ยวแรงรับศึกหนักจากเขา ปกเกศยอมรับว่าติดใจในเรือนร่างเนียนนุ่มของเธอเข้าอย่างจัง นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่เขายอมรับเธอเข้ามาอยู่ด้วยกันโดยไม่โต้แย้ง ทั้งที่รู้ว่าพ่อแม่ของเธอนั้นออกแนวยัดเยียดลูกสาวให้เขาอย่างไม่รู้สึกละอาย จะว่าขายลูกสาวก็ว่าได้ เพราะสินสอดที่เรียกไม่น้อยเลย
เขาครอบริมฝีปากลงบนปทุมถันที่ชูเด่นท้าทายดูดดึงสลับกับตวัดลิ้นเลียอย่างหื่นกระหายจนปลายยอดหดรัดเป็นไต คีติกาแอ่นอกขึ้นตอบสนองริมฝีปากที่ดูดดึงยอดอกของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ส่งเสียงครวญหวานเบา ๆ ก่อนเขาจะลากลิ้นอุ่นชื้นขึ้นไปไล้เลียลาดไหล่แล้วลากไล้ลงมาเรื่อยจนถึงกลางหน้าท้องแบนราบ วนรอบสะดือบุ๋ม ก้มซุกจมูกจรดกับเนินเนื้ออวบนูนที่มีปราการบาง ๆ กั้นขวาง มือหนารวบต้นขาทั้งสองข้างเข้าหากันแล้วดึงขอบกางเกงชั้นในตัวจิ๋วรูดลงสะโพกอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นความงามราวกับกลีบดอกไม้แรกแย้มบานอยู่ตรงหน้า ชายหนุ่มจ้องมองมันอยู่อึดใจก่อนจะก้มลงมาสัมผัสด้วยปลายลิ้นที่จุดยอดเกสร
^
^
^
***เฮียมันก็ต้องการน้องมาแค่นี้แหละ แงๆ
ส่งคอมเมนต์ กดหัวใจเป็นกำลังใจให้กันด้วยน้า
- ผู้เขียน
