เพื่อนก็คือเมีย

884 คำ
บ้านอัศวกานต์ ลูกชายทั้ง 3 คนของครอบครัวอัศวกานต์มารวมตัวกันที่ห้องอาหารพร้อมหน้าพร้อมตา โดยมีภรรยาของพี่ชายทั้ง 2 คนของอั๋นมาร่วมทานอาหารด้วย "พี่ไม่คิดเลยนะว่าแป้งกับอั๋นจะคบกันจริงๆ..?" ภรรยาของเฮียอ้นถามทั้ง 2 คนขึ้น "ใช่..พวกพี่ก็เห็นอั๋นกับแป้งเป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน ไม่คิดเหมือนกันว่าจะหันมาชอบกันเอง.." ภรรยาของเฮียอาร์มก็ถามขึ้นอีกคน "มองหาใครแล้วก็ไม่มีใครแล้วนี่ครับ..เพื่อนๆรอบตัวผมก็หนีไปแต่งงานกันหมดแล้ว.." แป้งหันมามองหน้าอั๋นอย่างขัดใจในคำตอบเขา "พูดแบบนี้แป้งเขาเสียใจแย่เลยนะอั๋น.." "ไม่หรอกครับ แป้งเขาไม่ได้เป็นคนคิดมากแบบนั้นนะครับ..จริงไหมแป้ง.?" "อืม.." เธอตอบได้แค่นั้นแล้วก็หันมายิ้มให้ภรรยาของพวกเฮียๆ ทุกคนนั่งคุยกันเพลินจนพ่อกับแม่ของพวกเขาเดินเข้ามาในห้องอาหาร "เตี่ยกับม๊ามาแล้ว.." ทุกคนก็รีบลุกขึ้นต้อนรับพ่อกับแม่ของพวกเขากัน ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม จนพ่อของเขาหันไปเห็นแป้งยืนอยู่ข้างๆลูกชายคนเล็กก็มองด้วยความสงสัย ว่าเธอมาทำอะไรที่นี่ "นี่อาแป้งนี่..?" "สวัสดีค่ะเตี่ย.." "นี่ลื้อมาทานข้าวด้วยหรอ..?" "ค่ะเตี่ย.." "ม๊าให้แม่บ้านจัดจานให้เพิ่มแล้ว ทานให้เต็มที่นะ.." "ขอบคุณค่ะม๊า.." เธอส่งยิ้มให้กับพ่อกับแม่ของเขา แต่พ่อของเขากลับมองมาที่ใบหน้าของเธอแปลกๆ แล้วก็หันไปถามลูกชายคนเล็กทันที "อาอั๋น..แล้วไหนละเมียลื้อ..?" เขาได้ยินเสียงพ่อเรียกก็สะดุ้งทันที "ครับ..?" "ลื้อบอกจะพาเมียมาแนะนำให้อั้วรู้จักไม่ใช่หรือไง ไหนละเมียลื้อ..?" "..." "นั่นซิ..นี่เตี่ยกับม๊ารอดูหน้าว่าที่สะใภ้คนเล็กอยู่นะ." เขาหลับตาลงใช้ความกล้าแล้วลืมตาขึ่นตัดสินใจบอกพ่อแม่ของเขาออกไป "แป้งครับ แป้งนี่แหละครับเมียของผม." "อะไรนะ..?" ม๊าของเขาอึ้งตาค้างกับสิ่งที่ได้ยิน "ลื้ออย่ามาพูดจาโกหกอั้วแบบนี้ ลื้อกับอาแป้งจะเป็นผัวเมียกันได้ยังไง ในเมื่อพวกลื้อเป็นเพื่อนกัน..?" "เราอยู่ด้วยกันแล้วครับ ตอนนี้แป้งย้ายเข้ามาอยู่คอนโดเดียวกับผม..เราคบกันจริงๆครับ" "นี่ลื้อเอาอาแป้งมาหลอกอั้ว เพราะไม่อยากแต่งงานกับคนที่อั้วหาให้ใช่ไหม..?" "เปล่านะครับเตี่ย..ผมพูดจริงๆแป้งเป็นเมียผมแล้วจริงๆ.." "อั้วไม่เชื่อ.." "..." พ่อของเขายืนกรานว่าไม่เชื่อท่าเดียว จนเขาต้องใช้แผนเด็ดงัดหลักฐานขึ้นมาโชว์ "ถ้าเตี่ยไม่เชื่อก็ดูนี่ครับ.." เขายื่นซองเอกสารให้เตี่ยกับม๊าตรงหน้า จนพวกเฮียๆอยากรู้ว่าใน.องนั้นเป็นเอกสารอะไร "นี่มัน..?" "ทะเบียนสมรสหรอ..?" "ครับ..ทะเบียนสมรส..เตี่ยเชื่อแล้วใช่ไหมครับว่าผมกับแป้งเราเป็นผัวเมียกันแล้วจริงๆ..?" "..." พ่อของเขายืนอึ้งกับทะเบียนสมรสของลูกชายคนเล็ก เพราะไม่คิดว่าเขาจะใช้แผนนี้เพื่อให้หลุดจากการคลุมถุงชน "อั้วไม่เชื่อ..จนกว่าลื้อกับอาแป้งจะมีหลานให้อั้ว" "อะไรนะครับ..?" เธออึ้งตาค้างทันทีกับข้อเสนอของพ่อเขา รู้สึกหนักใจขึ้นมาเพราะเธอกับเขาจะมีลูกกันได้ยังไง ในเมื่อพวกเขาแต่งงานกันแค่หลอกๆเท่านั้น "ถ้าลื้อกับอาแป้งเป็นผัวเมียกันจริงๆก็ต้องมีหลานให้อั้วได้ซิ.." "แต่ว่าเตี่ยครับ.." "เมื่อไหร่ที่อาแป้งท้อง อั้วจะเลิกยุ่งกับชีวิตลื้อและจะไม่เข้าไปยุ่งกับลื้ออีกเลย..แค่มีหลานให้อั้วแค่นี้ทำได้ไหม.?" "..." ... คอนโดของอั๋น "เธอจะเก็บเสื้อผ้าไปไหน..?" เมื่อเธอเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของเขาก็เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าทันที เขาจึงเดินมาถามด้วยความแปลกใจ "ฉันจะกลับคอนโด.." "ถ้าเธอกลับไปเตี่ยเราจับได้แน่ๆ.." "แล้วจะให้ฉันทำยังไงละให้ฉันมีลูกกับนายหรอ..? คนนะไม่ใช่ปลากัดที่จะมองตากันแล้วก็ท้องได้นะ.." "..." "สิ่งที่นายขอให้ฉันช่วย ฉันก็ทำให้หมดแล้วแต่สิ่งที่เตี่ยนายต้องการฉันว่ามันมากเกินไป.." "เรารู้ว่ามันมากไป แต่ให้เราคิดก่อนได้ไหมว่าเราจะจัดการยังไง.." "ยังไง..?" "เรายังนึกไม่ออก.." "งั้นนายก็ควรบอกความจริงกับพ่อนายไปซะ แล้วก็ไปแต่งงานกับคนที่พ่อนายหาให้..แค่นี้ก็จบแล้ว" "เราไม่อยากแต่งงานกับคนที่เราไม่ได้รักนี่.." "..." "นะแป้ง อย่าเพิ่งไปเลยนะเรากำลังหาทางออกกับเรื่องนี้อยู่ ช่วยเราก่อนเถอะนะเราขอร้อง..?" "..." เขาเดินมาใกล้ๆจับมือเธอไว้และส่งสายตาอ้อนวอนไปให้เธอ "ก็ได้..แต่ฉันบอกเลยนะ ฉันไม่มีวันท้องให้นายเด็ดขาด.." "อืม.." .... ก็คบกันไปเลย จะได้ท้องง่ายๆ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม