เพื่อนช่วยด้วย

1025 คำ
บ้านอัศวกานต์  วันที่ครอบครัวนัดกันมาอยู่พร้อมหน้าเพราะมีข่าวดีจากลูกสะใภ้คนโตว่าเธอกำลังตั้งครรภ์ ทุกคนดีใจมากที่จะได้มีหลานคนแรกของตระกูลจึงชวนกันมาทานข้าวแบบพร้อมหน้าพร้อมตา ซึ่งในครอบครัวนี้มีลูกชายอยู่ด้วยกัน 3 คน ซึ่งอั๋นเป็นลูกชายคนเล็กของครอบครัว พี่ชายของเขาทั้ง 2 คนต่างก็แต่งงานมีครอบครัวกันไปหมดแล้ว  "เตี่ยดีใจมากๆเลยนะที่อานีท้องแล้ว อาอ้นลื้อนี่เก่งจริงๆทำหลานคนแรกให้กับเตี่ยได้สมใจจริงๆ.." "ขอบคุณครับเตี่ย..นี่ก็รอลุ้นเพศลูกอยู่ครับตอนนี้นีเขาท้องได้ 2 เดือนแล้ว อีก 3-4 เดือนก็น่าจะรู้แล้วว่าได้ลูกชายหรือลูกสาว.." "จะลูกสาวลูกชายก็ได้เตี่ยโอเค ขอแค่ให้หลานเตี่ยออกมาครบ 32 ก็พอ.." "ครับเตี่ย.."  "ก็เหลือแค่ลื้อแล้วนะอาอาร์มพยายามเข้า จะได้ตามเฮียลื้อมาติดๆ..ถ้ามีแฝดให้เตี่ยได้นะเตี่ยจะดีใจมากเลย.." "ครับเตี่ย นี่ผมกับอรก็ไปหาตรวจดูสุขภาพตลอดนะครับ คิดว่าภายในปีน่าจะมีข่าวดีมาให้เตี่ยแน่นนอนครับ" "ดีๆ ดีมาก..สู้เขานะอาอรเตี่ยเป็นกำลังใจให้.." "ขอบคุณค่ะเตี่ย.." ทุกคนบนโต๊ะอาหารคุยกันอย่างสนุกสนานโดยที่อั๋นน้องเล็กคนสุดท้องของบ้านได้แต่นั่งเงียบกริบ เพราะไม่กล้าเอ่ยปากพูดถึงเรื่องนี้เลยไม่งั้นเข้าตัวแน่ๆ  "อั๋นผอมลงไปหรือเปล่าลูก..?" "ผมหรอครับม๊า.?" "ใช่..นี่ทำงานหนักหักโหมมากเลยใช่ไหม ลูกถึงได้ผอมแบบนี้..?" ม๊าถามเขาขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง จนทุกคนบนโต๊ะต้องหันไปมองที่เขาเป็นตาเดียว  "อกหักจากอาหนูจี๊ดหละซิ ถึงได้ไม่กินข้าวกินปลาปล่อยให้ตัวเองผอมแบบนี้..?" เตี่ยของเขาพูดขึ้นทันที  "..." "นี่ลื้อยังไม่เลิกชอบจี๊ดเขาอีกหรอ..?" "ผมเปล่าเฮีย ผมไม่ได้คิดอะไรกับจี๊ดแล้ว" "แล้วทำไมถึงได้ปล่อยตัวเองแบบนี้ หรือที่คอนโดไม่มีสาวๆทำอะไรให้กินหรือไง ถึงได้ผอมอย่างกะคนเป็นโรคแบบนี้.?" "คือผม.." ทุกคนบนโต๊ะอาหารต่างก็รุมยิงคำถามใส่เขารัวๆจนเขาตอบไม่ทัน "กลับมาอยู่บ้านเถอะลูก อยู่บ้านอั๋นอยากกินอะไรม๊าจะได้ทำให้กิน ไปอยู่คนเดียวแบบนั้นคงไม่มีเวลาดูแลตัวเองใช่ไหม.." "คือผม.." "หาเมียซักคนซิ.." "ใช่จริงด้วย..จริงๆลื้อควรแต่งงานได้แล้วนะ พวกเฮียแต่งงานกันมาตั้งหลายปีแล้ว ลื้อยังไม่แต่งซักที.." "คือผมไม่.." "จริงด้วย..อาอั๋นยังไม่ได้แต่งงาน" "..." เขาอึ้งขึ้นมาทันทีที่เตี่ยพูดคำนี้ออกมาจนเขานึกกลัว เพราะถ้าเตี่ยมีความคิดแบบนี้นั่นก็แปลว่า  "เตี่ยมีลูกสาวของเพื่อนสนิทจะแนะนำให้ลื้อรู้จักพอดี." "ไม่ครับ ไม่ได้ครับ.." เขารีบหันไปตอบปฏิเสธเตี่ยเขาทันที  "ทำไม..?" "คือผม.." "อย่าบอกนะว่าลื้อไปแอบมีเมียที่ไหนแล้วไม่บอกเตี่ย.?" "..." ทุกคนมองหน้าเขาเป็นตาเดียวเพื่อรอฟังคำตอบจากเขา เขานิ่งคิดสักพักและก็คิดว่านี่น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดถ้าเขาตอบแบบนี้ออกไป  "ครับ ผมมีเมียแล้ว.." "จริงหรอ ตั้งแต่เมื่อไหร่..?" "ทำไมอั๋นไม่เคยบอกม๊าเลย.." "เธอเป็นใครทำไมลื้อไม่เห็นพามาให้พวกเรารู้จักเลย.?" "คือผม.." เขาก็แค่ไม่อยากถูกเตี่ยบังคับให้แต่งงานกับผู้หญิงที่เตี่ยหาให้ เพราะพี่ชายของเขาทั้ง 2 คนก็ถูกจับให้แต่งงานกับคนที่เตี่ยหาให้เหมือนกัน  "เธอเป็นใคร หัวนอนปลายเท้ามาจากที่ไหน ทำงานอะไร ถ้าเธอไม่เหมาะสมกับลื้อเตี่ยไม่ยอมรับเด็ดขาดนะ." "..." เขามีสีหน้าเครียดจัดขึ้นมาทันทีเพราะไม่รู้ว่าจะบอกเตี่ยออกไปยังไง เพราะจริงๆแล้วเขายังไม่มีเมียจริงๆซักหน่อย  "อาทิตย์หน้าลื้อต้องพาเมียลื้อมาที่บ้าน เตี่ยอยากเจอหน้าเมียลื้อ.." "อะไรนะครับ.?" "แล้วถ้าเตี่ยไม่โอเค ลื้อจะต้องเลิกกับเมียลื้อซะ..แล้วลื้อต้องมาแต่งงานกับคนที่เตี่ยหาให้เท่านั้น" "..." .... 3 วันผ่านไป  จากวันนั้นเขาก็มีสีหน้าเครียดขึ้นมาทันที ในหัวสมองเขาคิดถึงแต่เรื่องนี้ว่าเขาจะไปหาผู้หญิงที่ไหนมาเป็นเมียให้ทันภายในอาทิตย์หน้า เหลือเวลาอีกแค่ 4 วันเท่านั้นเขาจะทำยังไงดี  "นี่นาย..นาย.." "ว่า..เธอเรียกเราหรอ.?" แป้งเห็นอั๋นนั่งเหม่ออยู่ที่โต๊ะอาหารโดยที่ไม่ทานอะไรซักคำ ทั้งที่เขาเป็นคนชวนเธอมาแท้ๆ  "เป็นอะไร เอาแต่หนั่งเหม่ออยู่ได้.?" "เรามีเรื่องให้เครียดนิดหน่อยนะ." "ไม่นิดละมั้ง ฉันเห็นนายทำหน้าตาเหมือนคนอมทุกข์แบบนี้มาหลายวันแล้วนะ มีอะไรเปล่าเนี่ย.?" "..." เขามองหน้าเธอด้วยความลำบากใจ แต่ก็ตัดสินใจบอกเรื่องที่เขาเครียดมาหลายวันให้เธอได้รู้  "เตี่ยจะให้เราแต่งงานกับผู้หญิงที่เตี่ยหาให้นะซิ" "จริงหรอ.?" "จริง..นี่เราเครียดมากเลยนะ เราไม่อยากแต่งกับผู้หญิงที่เราไม่รู้จักเลย เราไม่อยากถูกเตี่ยบังคับเหมือนพวกเฮียๆ เราอยากแต่งงานกับคนที่เรารักเท่านั้น.." "แล้วนายมีแล้วหรอ คนที่นายรักนะ..?" "ไม่มี.." เขาทำสีหน้าหนักใจขึ้นมาอย่างดูหน้าสงสาร แล้วจู่ๆเขาก็คิดอะไรออกจึงถามเธอออกไป  "เธอช่วยเราหน่อยได้ไหม..?" "ช่วยอะไร..?" "ช่วยเป็นเมียเราไง.. "เห่ย.! พูดบ้าอะไรเนี่ย.?" "เราพูดจริงๆนะ ช่วยเป็นเมียเราแค่เมียปลอมๆเท่านั้น เตี่ยจะได้ยกเลิกเรื่องที่จะจับเราแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น..ได้ไหมแป้ง ช่วยเราหน่อยเถอะนะ..?" "..." .... ช่วยเพื่อนไปเถอะแป้ง นี่เพื่อนนะ 
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม