ตอนแรกเธอคิดว่าจะจัดการกับอารมณ์ผันผวนของเขาได้ด้วยความอดทนหากแต่ถึงเวลานี้หญิงสาวเริ่มรู้สึกว่าสิ่งที่เธอคิดทุกอย่างกำลังพลิกผันและไม่รู้ว่าการรับงานนี้เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องหรือผิดอย่างมหันต์กันแน่ ความคิดของเธอสับสนและมันพัวพันเหมือนเส้นด้ายกระทั่งชาคริยารับรู้ถึงการมาของใครคนหนึ่งจากเสียงฝ่าเท้าที่ดังเบื้องหลัง อาจเป็นนาธาเนียลกระมัง ร่างบางรีบปรับสีหน้าเป็นปกติก่อนจะหันกลับไปและต้องเบิกตากว้างเมื่อเห็นว่าใครก้าวเข้ามา
“อีธาน...”
หญิงสาวอุทานเสียงแหบและเหมือนมีก้อนแข็งวิ่งขึ้นมาจุกที่ลำคอเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่ในชุดสูทผ้าไหมงามสง่า หากกทว่าเธอกลับทำสีหน้าแทบไม่ถูกเมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เธอแทบไม่กล้าสบนัยน์ตาสีบรูเน็ตคู่นั้น ไม่อยากมองใบหน้าคร้ามเข้มและริมฝีปากหยักหนาที่ฝากรอยสัมผัสหนักหน่วงเอาไว้บนริมฝีปากของเธอเมื่อคืนนี้ แต่แล้วเขาก็กล่าวขึ้น
“ตื่นนานแล้วเหรอ?”
อีธานเ
