“อีธาน...ทำไมคุณต้องแกล้งฉันแบบนี้ด้วย...คุณทำแบบนี้ทำไม” เขาเหยียดปากขณะไม่ยอมปล่อยร่างอรชรจากอ้อมแขน “แค่คุณยอมรับข้อเสนอของผม” “คุณไม่ใช่นายจ้างของฉันนะคะ” “แต่ผมมีสิทธิ์!” เสียงแย้งดุดันนั้นทำให้ชาคริยาเบิกตากว้าง เธอส่ายหน้าไปมาอย่างไม่อยากจะเชื่อหู “คุณมีสิทธิ์อะไรมาออกคำสั่งกับฉัน พ่อของคุณต่างหากล่ะคะที่จ้างฉันมา” “รู้ไว้ด้วยชาคริยาว่านี่เป็นข้อเสนอใหม่และคุณก็ต้องรับไว้โดยไม่มีข้อโต้แย้ง” “ข้อเสนออะไร?” เขาก้มหน้าลงไปหาและแสยะรอยยิ้ม นัยน์ตาสีบรูเน็ตหรี่ลงอย่างมีนัย “ถ้าคุณอยากจะอยู่รับใช้พ่อของผมต่อไปผมไม่ว่า แต่คุณจะไม่ได้อยู่ภายใต้ข้อสัญญาผูกพันกับพ่อของผมคนเดียว” “หมายความว่ายังไง” อีธานยกยิ้มมุมปากและบีบคางเรียวไว้ด้วยนิ้วแกร่งขณะก้มหน้าลงไปเกือบชิด “ผมมีสิทธิ์ที่จะทำอะไรกับคุณอย่างนี้ที่ไหน เมื่อไหร่ก็ได้ และคุณต้องยอมรับข้อเสนอของผมโดยไม่มีเงื่อนไข!” “คุณจะมาบ