“หมอนัดแม่อีกสามเดือนจากนี้”
“หยินจะได้กลับไปก่อนหรือเปล่า ตอนเห็นแม่ของหยินที่โรงพยาบาลดูท่าทางท่านจะอาการไม่ค่อยดีเท่าไหร่”
“แม่อาจจะแพ้เคมีบำบัด...เอ้อ...ขอบคุณนะวินที่บอกหยิน”
ชาคริยาเลื่อนมือจากการเกาะกุมของชายหนุ่มและขยับห่างเล็กน้อยเมื่อรู้สึกว่าเขาเข้ามายืนเกือบชิดทว่าใบหน้าหวานก็ยังซีดลงและแววตาคู่นั้นฉายความกังวลออกมาอย่างไม่อาจปิดบัง
“หยินพอจะลางานนายจ้างกลับไปดูแม่ก่อนจะได้มั้ย เขาจะว่าอะไรหรือเปล่า?”
พอภควินถามเช่นนั้นก็ทำให้หญิงสาวนิ่งอึ้งไปอีก ลางานอย่างนั้นหรือ...ในเมื่อเธอพึ่งมาอยู่ที่มารีนาไม่ทันถึงสัปดาห์หนำซ้ำเงินค่าจ้างก็ได้รับไปจนหมดแล้ว ที่เหลือก็คือการรับผิดชอบต่อหน้าที่ และที่สำคัญมากไปกว่านั้นเธอไม่ต้องการให้นาธาเนียลรับรู้เรื่องที่แม่ของเธอป่วยเป็นโรคร้ายเพราะไม่อย่างนั้นเขาอาจยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือและถ้าเป็นเช่นนั้นก็คงไม่พ้นที่อีธานจะตราหน้าเอาได้ว่าเธอมาท
