นายหัวโมกข์ฟังไม่รู้เรื่องว่ารินรดาพูดว่าอะไร เพราะหญิงสาวงึมงำอยู่ในลำคอ แต่ก็นึกชอบใจเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นใบหน้างามมีเลือดซับทั่วใบหน้าจนแดงซ่าน ทำให้เขาแทบอดใจไม่ไหว ร่ำๆ จะกระชากมาจูบให้หนำใจให้จงได้
‘เธอน่ารักและแสบกว่าที่ฉันคิด ได้ปะทะคารมกับเธอทุกวันคงทำให้ชีวิตของฉันมีสีสันมากขึ้น’
นายหัวโมกข์เอ่ยอยู่ในใจขณะดวงตาคมกริบละสายตาจากท้องถนนชั่วขณะเพื่อจับจ้องมองอยู่ที่ใบหน้างามแดงซ่าน และไม่ชวนต่อล้อต่อเถียงอีกแล้ว เพราะดูท่าว่าคนที่แกล้งทำเป็นนอนหลับได้หลับจริงๆ แล้ว
จากที่คิดว่าจะแสร้งทำเป็นนอนหลับเพื่อตัดบทการสนทนา กลับกลายเป็นว่านอนหลับจริงๆ ซึ่งรินรดาไม่มีโอกาสล่วงรู้เลยว่าตลอดเวลาสามชั่วโมงที่เธอนอนหลับบนรถยนต์ระหว่างเดินทางไปยังจังหวัดกระบี่ นายหัวโมกข์ได้ทอดสายตามองเธอเป็นระยะด้วยแววตาแห่งรักภักดี และบางครั้งก็ละมือมาลูบไล้บางเบาบนใบหน้าของเธอด้วยกริยาอ่อนโยนอย่างยิ่งยวด...
